บทที่ 1192

"จะเป็นของเขาเหรอ?" สีหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น วิธีการพูดของเธอทำให้เข้าใจผิดได้ แซลลี่ตกใจเล็กน้อย แก้มของเธอแดงขึ้นขณะกลอกตาไปที่ผู้คน "พูดเรื่องอะไรน่ะ?" เธอพูดเสียงดัง "ฉันหมายความว่าจะรับใช้เขาตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ไม่ว่าเขาไปไหนฉันก็จะตามไปด้วย!" "ฮ่า เธอไม่รู้จักวิธีประจบคนอื่นเลยนะ แต่วันนี้เธอได้เรียนรู้วิธีแล้ว เหลือจะเชื่อ!" ชายชราคนหนึ่งหัวเราะออกมา "ใครประจบใครนะ? ฉันจะบอกความจริงอะไรให้นะ เป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอที่นายน้อยเฟนด์ช่วยเรามามากขนาดนี้?" แซลลี่จ้องชายชราเขม็ง "ใครจะไปรู้ว่าเราจะได้มีโอกาสแบบนี้อีกเมื่อไหร่ล่ะ?" เธอพูด "เอาล่ะ ๆ นายน้อยเฟนด์เหนื่อยมามากแล้ว แล้วนี่มันก็สายมากแล้ว เราไปพักผ่อนกันก่อนมาทานอาหารเย็นเถอะ!" แลนเซล็อตพูดขณะหัวเราะ "เอาล่ะ เฮ้ วันนี้เป็นวันที่ดีจริง ๆ ฉันไม่ได้ยินข่าวแบบนี้มานานแล้ว เราต้องฉลองกันจนเช้าไปเลย!" แซลลี่พูดอย่างมีความสุข "อย่างนี้ นายน้อยเฟนด์ ฉันจะจัดที่พักให้คุณในบ้านของเรา" "ได้เลย เราจะฉลองกัน พวกเด็ก ๆ ควรไปพักผ่อนกันให้เพียงพอ ผมจะเลือกคนที่มีความสามารถในนี้ ตระกูลสาขามีสมาชิกมาก ผมจะเลือ

บทก่อนหน้า 1192/2455 บทต่อไป