บทที่ 1051

เช้าวันต่อมา คนมากมายมารวมตัวกันที่ดาดฟ้าของพลาซ่าขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่บนยอดเขา นอกจากตระกูลหลัก ๆ อย่างตระกูลวู๊ดแล้ว ก็ยังมีญาติ ๆ จากตระกูลวู๊ด รวมถึงตระกูลที่มีเชื้อสายกับตระกูลวู๊ดก็มาด้วยเช่นกัน พวกเขาทุกคนไม่เคยคิดเลยว่านายท่านวู๊ดจะจัดการแข่งขันเพื่อหาทายาทของเขาทันทีที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวของเขากลับมาสู่ตระกูล “กล้าขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะแนช คุณไม่เสียเวลามาคุยกับฉันในเรื่องที่ใหญ่ขนาดนี้ด้วยซ้ำ แถมยังตัดสินใจด้วยตัวเองอีก ไม่ให้เกียรติกันเลยเหรอ?” บนดาดฟ้าเหนือลานกล้างขึ้นไป ลิลลี่ที่นั่งข้าง ๆ แนช กรอกตาใส่สามีของเธอ ก่อนจะถอนหายใจด้วยความโมโห “เหอะ นี่เป็นการตัดสินใจวินาทีสุดท้ายของผม แต่ในฐานะหัวหน้าตระกูลวู๊ด ผมคิดว่าผมมีอำนาจที่จะตัดสินใจในเรื่องนี้ โดยเฉพาะเมื่อผมได้คุยกับผู้อาวุโสทั้งหลายแล้วด้วย” แนชหัวเราะคิกคัก เขาพูดราวกับว่าเขาไม่โกรธเธอเลยแม้แต่น้อย “ฮึ่ม ฉันคิดว่าคุณแค่ไม่อยากให้แลนซ์เป็นทายาทซะอีก อีกอย่าง คุณโดนจิ้งจอกตัวนั้นจากโลกมนุษย์ล้างสมองไปแล้ว คุณคิดจะมอบตระกูลวู๊ดทั้งตระกูลกับลูกชายที่คุณมีกับเธอรึเปล่า?” ลิลลี่ทำเสียงต่ำอย่างเย็นชา ก่อนจะจ้องเ