บทที่ 1046

หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเวด ลิลลี่ที่ไม่รู้จะทำอะไรต่อดีก่อนหน้านี้ก็ตาเป็นประกายขึ้นมา เธอยิ้มอย่างชั่วร้าย “คุณพูดถูกที่สุด! ยิ่งมันอยากได้อะไรมากแค่ไหน ฉันก็จะห้ามไม่ให้มันได้มามากเท่านั้น! ฮึ่ม! มันอยากได้ไข่มุกน้ำแข็งไปช่วยเพื่อนสินะ? ฝันต่อไปเถอะ! ฉันจะไม่เป็นคนเดียวที่ไม่เห็นด้วยแน่ ตระกูลวู๊ดคนอื่น ๆ ก็ต้องไม่เห็นด้วยเหมือนกัน! ขอทานที่เพิ่งกลับมาจากโลกภายนอกงั้นเหรอ มันมีสิทธิ์อะไรจะมาเอาสมบัติของตระกูลวู๊ด?” "ถูก! เฟนด์เป็นลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์ ถ้าข่าวที่ว่าคนจากตระกูลวู๊ดเป็นลูกเขยหลุดออกไปล่ะก็ ตระกูลวู๊ดคงต้องอับอาย และชื่อเสียงของเราต้องพังทลายลงแน่!” เวดคิดอะไรได้ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพูดจากระแนะกระแหน “จริง ๆ ข่าวนี่อาจจะเป็นอาวุธของพวกเราในอนาคตก็ได้นะ บางที เราอาจจะทำอะไรบางอย่างกับข้อมูลที่เราได้มา ทุกคนจะได้รู้ ว่าไอ้เด็กเวรนั่นเป็นความอัปยศอดสูของตระกูลวู๊ด!” อย่างไรก็ตาม ลิลลี่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอีกครั้ง “โอกาสที่เฟนด์จะได้สมบัตินั้นน้อยจริง ๆ ไม่มีใครเต็มใจให้สมบัติกับคนนอกหรอกน่า ยิ่งไปกว่านั้นนะ จากระดับการต่อสู้ของเขาแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะพัฒนาไ