บทที่ 1008

“อย่าลังเลต่ออีกเลยท่านอาจารย์ ทำลายร่างของพี่ใหญ่เถอะ ท่านทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้นะ ท่านอาจจะตายนะ!” อีธานก็ไม่ได้อยากให้เฟอร์นันโดตายเหมือนกัน แต่เขาก็พูดคำเหล่านั้นออกมาขณะที่น้ำตาไหลอาบแก้ม “อีกอย่าง เราไม่รู้ว่าสถานการณ์ของเขาเป็นยังไง ท่านอาจารย์ แม้ว่าท่านจะไม่อยากฆ่าเขา แต่มันก็ไม่อาจช่วยให้เขาฟื้นคืนชีพได้!” “ใช่แล้ว ขนาดอีธานยังพูดอย่างนั้น การรักษาพี่ใหญ่คงไม่ง่าย!” ดวงตาของวิลเลี่ยมแดงก่ำขณะที่ต่อสู้กับน้ำตาที่ก่อตัวขึ้นในดวงตาของเขา “แค่ก ๆ !” เฟนด์ไอนิดหน่อย เลือดก็ไหลทะลักออกมามากขึ้น “ฉัน-ฉันฆ่าเขาไม่ได้...เราผ่านอะไรด้วยกันมามากมายในสนามรบและเขาก็รอดชีวิตมาได้ ฉันจะไม่ให้อภัยตัวเองถ้าฉันฆ่าเฟอร์นันโด และฉันคงจะก้าวหน้าในฐานะนักสู้ไม่ได้แน่ ๆ!” เฟนด์เดินไปข้างหน้าทีละก้าว สีหน้าเขาซีดนิดหน่อย เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสพอสมควร “ฮ่า ฆ่ามัน ฆ่ามันซะ! ฮ่า ๆ!” ชายชราหัวเราะเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น “เด็กน้อย เกล็ดมังกรของแกถูกทำลายไปแล้ว” เขาพูดด้วยสีหน้าอย่างมีชัยชนะ “ตอนนี้แกไม่มีเกล็ดบนกรงเล็บมังกรของแกแล้ว ดังนั้นแกก็จะใช้กำลังไม่ได้เต็มที่ และแกก็ยั