บทที่ 1320

"โอ้? แล้วมีปัญหาอะไรไหมล่ะ? นายคิดที่จะตบฉันอย่างนั้นเหรอ? ฮ่า ๆ! ฉันมีความสุขจริง ๆ ที่ได้เห็นนายโกรธเหมือนหมีที่เลี้ยงไม่เชื่องแบบนี้! มาเลย ตบฉันสิ! ทำให้ฉันสมใจหน่อย!" แซมพูดล้อเลียน ขณะที่เขาเริ่มตบหน้าไมลส์อย่างเย้ยหยัน หลังจากที่เขาพูดจบ ดวงตาของแซมก็เบิกกว้าง เมื่อเขาพบว่าตัวเองกำลังลอยอยู่ในอากาศ ตอนนี้เขารู้สึกแสบร้อนที่แก้มขวาของเขา ในขณะที่เขากำลังจะกรีดร้องอย่างเจ็บปวดจากการตบอย่างรุนแรงของเจอรัลด์ เขาก็หมดลมที่จะเปล่งเสียงออกมา ในวินาทีที่ร่างของเขาชนเข้ากับมุมกำแพง! ทันใดนั้น แซมก็เริ่มอาเจียนออกมาเป็นเลือด พร้อมกับฟันสองสามซี่ที่ผสมอยู่ในนั้น ขณะที่บอดี้การ์ดสองคนของแซมยืนตัวแข็งอยู่กับที่ และมีอาการตกตะลึง แซมก็ค่อย ๆ คลานเข่าและเงยหน้าขึ้นมาจ้องมองชายที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ ไมลส์ด้วยสายตาที่อาฆาตแค้น “แก… แกกล้าดียังไงมาตบฉัน…?!” แซมคำราม ขณะที่เขาจ้องมองเจอรัลด์หยิบกระเป๋าของเขาขึ้นมา เจอรัลด์ปัดฝุ่นบนกระเป๋าแล้วตอบว่า “อะไรนะ? ก็แกเป็นคนขอให้ทำอย่างนั้นเองไม่ใช่เหรอ ตอนนี้แกพอใจหรือยังล่ะ พ่อคนปากพล่อย” “แก… แก…! แกมันรนหาที่ตายซะแล้ว! ฆ่ามัน!” แซมตะโกนใส่ลูกน้อ

บทก่อนหน้า 1320/1786 บทต่อไป