บทที่ 1676

“นายรู้อะไรไหม นายก็ไม่ต่างอะไรไปจากคนอื่น ๆ ที่ล้มเหลวก่อนหน้านี้เลย ขอแนะนำให้ยอมแพ้ไปเสียดีกว่า! ถ้านายยอมแพ้แต่โดยดี อย่างน้อยนายก็จะสามารถลงจากเวทีนี้ไปได้แบบครบสามสิบสอง!” ตัวแทนสำนักศึกษาเย้ยหยันเขา 'นี่กำลังดูถูกฉันอยู่เหรอ?' เจอรัลด์คิดกับตัวเองพร้อมกับขมวดคิ้ว หลังจากได้ยินเช่นนั้น ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยคู่ต่อสู้ไปง่าย ๆ “กล้าอวดอ้างตัวเองก่อนที่การประลองจะเริ่มขึ้นงั้นเหรอ? หวังว่าคนที่จะถูกโยนออกไปจากแท่นจะไม่ใช่คุณเสียเองนะ!” เจอรัลด์โต้กลับด้วยน้ำเสียงมั่นใจ “ปากเก่งไปเถอะไอ้หนู! ดูท่านายคงจะอยากตายสินะ! เพราะงั้นฉันจะไม่ออมมือกับนายแน่! บอกชื่อตัวเองมา!” ตัวแทนสำนักมีใบหน้าบูดบึ้ง ขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจอรัลด์ “ผมเจอรัลด์ คลอฟอร์ด! แล้วคุณล่ะ? หากเราพบกันอีกครั้งในสำนักศึกษาผมจะได้ไม่ลืมชื่อคุณ!” เจอรัลด์ตอบ “ใจกล้าอะไรขนาดนี้! ก็ได้ ฟังให้ดีล่ะ! ฉันชื่อ เฟอร์ดินันด์ กาเย่ และฉันเป็นผู้ดูแลชั้นเรียนระดับสูงที่ห้า!” เฟอร์ดินันด์คำราม หลังจากนั้น ฆ้องก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกถึงการเปิดฉากทดสอบ! เมื่อเห็นว่าเฟอร์ดินันด์พุ่งเข้าหาเขา เจอรัลด์ก็สัมผัสได้ว่าอย่างน้