บทที่ 1669

ขณะที่เธอกำลังจะเอื้อมมือไปแตะมัน ลูกมังกรก็ตอบสนองด้วยเสียงคำรามเล็กน้อย! แม้ว่ามังกรตัวเล็กจะมีเขี้ยวเล็ก ๆ อยู่สองเขี้ยว แต่การปฏิกิริยาของมันกลับทำให้หัวใจของโนริละลายยิ่งขึ้นไปอีก "โอ้…? เธอจะใจร้ายกับฉันทั้ง ๆ ที่ฉันปฏิบัติต่อเธออย่างดีเหรอ เจ้าตัวน้อย?” โนริขมวดคิ้วและพูดจาหยอกล้อมัน ดูเหมือนจะเข้าใจว่ามันถูกดุ ลูกมังกรจึงขดตัวเป็นลูกบอลอย่างรวดเร็ว... เมื่อเห็นเช่นนั้น เจอรัลด์ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้ม เจอรัลด์เอื้อมมือออกไปยกลูกมังกรขึ้นก่อนจะวางมันไว้บนฝ่ามือของเขา… ตรงกันข้ามกับปฏิกิริยาเริ่มแรกที่มีต่อโนริ มังกรดูเหมือนจะเชื่อใจเจอรัลด์มากกว่า และสิ่งนี้เห็นได้ชัดจากการที่มันเอาแก้มถูกับฝ่ามือของเขา เมื่อเห็นว่ามังกรเข้ากับเจอรัลด์ได้ โนริก็พูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงว่า “ดูเหมือนเจ้าตัวน้อยจะเชื่อใจคุณมากเลยนะ! มันไม่ได้พยายามที่จะสู้คุณตอนที่คุณสัมผัสมันครั้งแรก!” ความจริงก็คือ มังกรน้อยเพียงแต่ประพฤติเช่นนี้เนื่องจากมันคุ้นเคยกับกลิ่นของเจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นคนที่แบกไข่ใบนี้ติดตัวไปไหนมาไหนตลอดเวลา ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่มังกรจะไว้วางใจเจอรัลด์มากที