บทที่ 773

ตอนนี้เธอยังคงไว้ทุกข์ให้กับคุณยายและเพิ่งเลย 49 วันที่คุณยายจากไป ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการแต่งกายด้วยสีสันสดใส เธอทารองพื้นเล็กน้อยและแต่งหน้าแบบบางเบา เนื่องจากนิ้วมือของเธอไม่คล่องแคล่วนัก เธอจึงพยายามทำอย่างประณีตบรรจง เธอมองดูที่นิ้วของเธอและยิ้มเล็กน้อย นิ้วของเธอไม่สามารถฟื้นตัวได้เหมือนเมื่อก่อน แต่ตอนนี้นิ้วของเธอก็ดีขึ้นมาก ‘ตอนนี้ฉันได้ปล่อยกู้ ลี่เฉินไปแล้ว จากนี้ไปฉันจะจับมือจินเท่านั้น!’ หลิง อี้หรานยืนขึ้นและกำลังจะออกจากห้อง แต่เธอกลับสังเกตเห็นประตูที่เชื่อมระหว่างห้องนอนทั้งสองเปิดออกทางหางตา ‘จินไม่ค่อยได้กลับไปที่ห้องนอนของเขา เขามักจะมานอนด้วยกันที่ห้องของฉัน’ หลิง อี้หรานก้าวไปข้างหน้าโดยตั้งใจจะปิดประตู แต่เมื่อเธอเดินไปถึงประตู เธอกลับก้าวเข้าไปในห้องนอนของเขา “จิน?” เธอร้องเรียก แต่กลับไม่มีใครอยู่ในห้อง ‘เขาไม่อยู่ในห้อง เขากำลังทำเค้กอยู่ในห้องครัวที่ชั้นล่างหรือเปล่า?’ เธอจำได้ว่าเขาบอกว่าเขาจะใช้เวลาทั้งวันกับเธอที่บ้าน หลิง อี้หรานกำลังจะหันหลังกลับไป แต่เธอกลับเหลือบเห็นอัลบั้มรูปในตู้ใกล้ ๆ อัลบั้มภาพถูกเปิดทิ้งไว้ ในนี้มีรูปถ่ายของอี้ จิ่นหล