บทที่ 533

“หืม มีอะไร พี่ไม่อยากดูรอบปฐมทัศน์เหรอ?” อี้ จิ่นหลีถาม “ไม่ ไม่ใช่” เธอส่ายหัวอย่างรวดเร็ว ปัญหาคือรอบปฐมทัศน์ ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถเข้าร่วมได้และมีเพียงคนมีชื่อเสียงเท่านั้น ดังนั้น... หลิง อี้หรานอดจินตนาการไม่ได้ในขณะที่วันนี้เธอกลับมีภารกิจที่ต้องทำ “ฉันต้องพาอาหยันน้อยไปเรียนน่ะ ฉันคงไปไม่ได้” หลิง อี้หรานกล่าว ดวงตาของอี้ จิ่นหลีจ้องไปที่เด็กน้อยข้าง ๆ หลิง อี้หราน “ทำไมพี่ต้องไปส่งเขาเข้าเรียนด้วย?” เขาถาม ในน้ำเสียงของเขาแอบซ่อนไปด้วยความหึงหวง “แม่ของพี่โจวได้รับบาดเจ็บที่ขาและกำลังเข้ารับการผ่าตัดในช่วงบ่ายนี้ พี่โจวต้องไปโรงพยาบาลกับแม่ของเธอ ฉันจึงอาสาไปส่งหยันน้อยที่ชั้นเรียนในวันนี้” “…” อี้ จิ่นหลีขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำตอบของเธอ ดูเหมือนว่าเด็กน้อยที่ยืนอยู่ข้างหลิง อี้หรานจะไม่คุ้นเคยกับการจ้องมองของอี้ จิ่นหลี ดังนั้นเขาจึงเอนตัวเข้าไปใกล้หลิง อี้หรานและจับมือของหลิง อี้หรานเอาไว้อย่างประหม่า หลิง อี้หรานสังเกตเห็นท่าทางของเด็กน้อยโดยธรรมชาติ เธอก้มลงเพื่อให้เขารู้สึกมั่นใจว่า “อย่ากลัวเลย อาหยันน้อย อาคนนี้เป็นเพื่อนของน้าเอง และเขาก็ชอบหนูด้