บทที่ 323

“ฉันชื่อ โจว เชียนหยุน คุณจะเรียกฉันว่าพี่โจวก็ได้ คุณชื่ออะไรล่ะ?” เจ้าของร้านถาม “ฉันชื่อหลิง อี้หรานค่ะ พี่โจวจะเรียกฉันอี้หรานก็ได้นะคะ” หลิง อี้หราน กล่าวและในดูเหมือนว่าความเศร้าหมองในดวงตาของเธอได้หายไป โจว เชียนหยุน มองไปที่หลิง อี้หราน ดวงตาของเธอกระพริบ หลิง อี้หราน ทิ้งชื่อและข้อมูลติดต่อของเธอไว้ ขณะเดียวกันผู้หญิงอายุราว ๆ ห้าสิบปีเดินมาหา โจว เชียนหยุน "ลูกคุยอะไรกับผู้หญิงคนนั้น?" “เธอเพิ่งสมัครเป็นพนักงานส่งอาหารของเรา และหนูตกลงที่จะให้เธอมาทำงานในวันพรุ่งนี้” โจว เชียนหยุน กล่าว “ผู้หญิงอายุเท่าเธอสมัครเป็นพนักงานส่งอาหารเหรอ? ต้องมีอะไรผิดปกติกับเธอแน่นอน ผู้หญิงอย่างเธอมักจะทำงานออฟฟิศไม่ใช่เหรอ?" งานพนักงานส่งอาหารได้รับค่าจ้างที่ต่ำ และมีเพียงคนในวัยห้าสิบปีเท่านั้นที่มาขอสมัครงานในตำแหน่งนี้ อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่พอใจกับค่าจ้างที่ต่ำและชั่วโมงที่ยาวนาน ดังนั้นพวกเขาจึงปฏิเสธที่จะทำมัน” "เธอมีประวัติอาชญากรรมในทำให้คนเสียชีวิตด้วยรถยนต์" โจว เชียนหยุน กล่าว “หนูคิดว่าเธอเป็นคนดี เธอใจดีกับเยียน หนูไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนไม่ดี การขับรถชนคนตายของเธอน่าจะเป็นอุบัติ