บทที่ 135

“แล้วถ้าเป็นเช่นนั้น ตราบเท่าที่ผมต้องการ ผมสามารถทำให้เธอเปรียบได้กับผู้หญิงที่น่าจดจำในเมือง!" อี้ จิ่นหลี โต้กลับ "อย่าลืมว่าพ่อของแกเสียชีวิตอย่างไร!” คุณท่านอี้ถ่มน้ำลายผ่านฟันลงพื้น การจ้องมองของอี้ จิ่นหลี มืดลง “ผมยังไม่ลืม แม้ว่าผมจะอยากอยู่กับเธออย่างแท้จริง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะให้ชีวิตผมกับเธอ ผมไม่ใช่พ่อของผม ผมจะไม่ตายหรืออยู่เพื่อผู้หญิงนับประสาอะไรกับการถูกผู้หญิงควบคุม! " “ฉันต่างหากคือคนที่ควบคุมได้เสมอ!" คุณท่านอี้ไม่พอใจอย่างเยือกเย็น “วันนี้แกมาหาฉันเพื่อพูดอย่างนั้นเหรอ?” “เปล่าครับ" อี้ จิ่นหลี ตอบ “ผมต้องการให้คุณปู่อยู่ห่างจากเธอ!" คุณท่านอี้หรี่ตาลง แต่ยังคงทำหน้าตรงขณะที่เขาถามอย่างโกรธ ๆ ว่า "แกหมายความว่ายังไง? แกกำลังขู่ปู่ของแกอย่างนั้นเหรอ? เป็นไปได้ไหมที่ชายชราคนนี้จะไม่สำคัญเท่าผู้หญิง?" "คุณปู่ ผมแค่บอกคุณปู่ มันไม่ใช่การขู่เลย" อี้ จิ่นหลี พูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ “ผมบอกให้คุณปู่อยู่ห่าง ๆ เธอ ไม่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างผมกับเธอจะเป็นยังไง คุณปู่ก็ต้องอยู่ห่างจากเธอ แน่นอนผมไม่รู้ว่าผมจะตอบสนองยังไงถ้าคุณปู่แตะต้องเธอแม้แต่ปลายนิ้ว ทำไมปู่ไม