บทที่ 1265

ทว่ากู้ลี่เฉินเมินเธอและสั่งกับลูกน้องว่า “เอาทุกอย่างที่มีค่าออกมาจากเธอ!” เมื่อเขาพูดอย่างนี้ ทุกคนก็ตะลึงไปตาม ๆ กัน ‘เอาออก? ตรงนี้? ‘พวกเขาบอกว่าหวาลี่ฟางเป็นคนช่วยชีวิตนายน้อยกู้ไว้ไม่ใช่เหรอ? พวกเขาสนิทสนมกันและนายน้อยกู้ก็มอบหลายสิ่งหลายอย่างให้หวาลี่ฟาง เขามอบให้ทั้งเงินและบ้านด้วยซ้ำ!’ ‘เจ้าชายหมดความสนใจในตัวเธอแล้วงั้นเหรอ?’ สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้คือเหล่าฝูงชนต่างก็สงสัย แต่ไม่มีใครช่วยเหลือหวาลี่ฟางเลย พวกเขาเห็นเพียงแค่มีคนเดินเข้าไปหาหวาลี่ฟางและฉีกทึ้งทั้งเครื่องประดับและชุดราตรีออกจากตัวเธอ! “อย่านะ... ลี่เฉิน คุณทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง... ฉันช่วยคุณไว้นะ ไม่ว่าฉันจะทำผิดมากแค่ไหน คุณก็ทำให้ฉันอับอายแบบนี้ไม่ได้นะ!” หวาลี่ฟางตะโกนพลางดิ้นไปมาอย่างแรง ถึงอย่างนั้นการดิ้นของเธอก็สูญเปล่า หลังจากนั้นสิ่งที่เหลืออยู่บนตัวเธอคือชุดชั้นใน หวาลี่ฟางยืนอยู่ในห้องโถงด้วยสภาพไม่จืดในขณะที่คนอื่น ๆ มองมา เธอหวังให้ตัวเองเป็นลมไปเสียเดี๋ยวนั้น แต่สายตารูปนกฟินิกซ์ที่กู้ลี่เฉินมองมานั้นน่ากลัวเกินกว่าเธอจะกล้าแกล้งเป็นลม เธอรู้สึกว่าตัวเองน่าจะต้องเจอกับผลลัพธ์ที่แย่กว่านี