บทที่ 104

ในวอร์ดแทบจะเงียบมีเสียงเคี้ยว ทั้งปู่และหลานชายไม่ได้พูดอะไรกันเลย แม้ว่าพยาบาลที่มารับอาหารให้กับนายท่านจะอยากรู้อยากเห็น แต่เธอก็ไม่กล้าถาม เพราะทั้งสองเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดในเมืองเฉิน หลังจากที่นายท่านอี้เกือบอิ่มแล้ว เขาก็พูดว่า "ฉันได้ยินมาว่า เธอไม่ได้อยู่บ้านในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา?" "ครับ" อี้ จิ่นหลี ตอบอย่างไม่แยแส เขาไม่แปลกใจเลยที่นายท่านรู้เรื่องนี้ อย่างไรก็ตามนายท่านมีผู้ให้ข้อมูลอยู่ทุกที่แม้แต่ในบ้านของเขา “พักที่ไหนล่ะ?” “ข้างนอกครับ" อี้ จิ่นหลี ตอบ “ทำไมเธอถึงอยากอยู่ข้างนอกล่ะ?” นายท่านอี้ถาม “มันเงียบเกินไปในบ้าน” เขาแสร้งทำเป็นสบาย ๆ ขณะหยิบกุ้งขึ้นมาแล้วค่อย ๆ แกะเปลือกออก "พูดอย่างนั้นแล้ว เธอควรมีแฟนได้แล้วตอนนี้ ฉันจะขอให้เลขาของฉันช่วยหาข้อมูลเกี่ยวกับหญิงสาวที่มีชื่อเสียงในเมืองนี้ให้นายเลือกสักคน" น้ำเสียงของนายท่านอี้ฟังดูเรียบง่าย นิ้วของอี้ จิ่นหลี ที่กำลังจับกุ้งหยุดลงเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ตอบว่า "ไม่จำเป็น" นายท่านอี้หรี่ตาของเขา “มีอะไรเหรอ?” “ถ้าเพียงเพื่อหาผู้หญิงให้กำเนิดลูก ผมก็สามารถเลือกผู้หญิงของตัวเองได้” เขากล่าว ในอดีตเขารู้