บทที่ 902

ฮาร์วีย์ไม่ได้สบตามองสตีวี่เลย เขาไม่อยากจะเสียเวลาพูดกับเครือญาติของตระกูลเซอร์เรย์ จากนั้นเขาก็หันไปมองดอว์สันและพูดอย่างใจเย็นว่า “ท่านเซอร์เรย์ ทุกคนต่างบอกว่าคุณเก่งที่สุดในทายาทรุ่นที่สองของตระกูลเซอร์เรย์ และคุณอาจมีโอกาสได้ครองบัลลังก์ของเจ้าชายเซอร์เรย์” “แต่คุณเคยคิดบ้างไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับบัลลังก์ของคุณถ้าผมกำจัดคุณตอนนี้?” สีหน้าของดอว์สันเปลี่ยนไปเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ข้อมูลภายในของตระกูลเซอร์เรย์ คนทั่วไปไม่สามารถรู้ได้ แต่ลูกเขยที่อยู่ตรงหน้าพูดราวกับรู้ความลับของครอบครัว มีบางอย่างผิดปกติ! ผิดมหันต์! และเห็นได้ชัดว่าชายผู้นี้ไม่ได้โง่งี่เง่าหากลองเขาได้พูดเรื่องนี้ในเวลานี้ ถ้าเป็นอย่างนั้น เขาควรจะรู้ว่าจะไม่สามารถอยู่เหนือพวกเซอร์เรย์ได้ด้วยอำนาจของทิมและยารอนเท่านั้น แต่ทำไมเขาถึงยังสงบนิ่ง กล้าหาญอย่างนี้อยู่ได้? เรนมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่! ลูกเขยไร้ประโยชน์ไม่รู้สึกอะไรเลยหรือไงที่คนใหญ่โตแบบนั้นอยู่ที่นี่ด้วย? นั่นอาจหมายความว่าเขากล้าเผชิญหน้ากับทุกสิ่งอย่าง! บางทีคนที่ดูธรรมดา ๆ อาจมีบางอย่างอซ่อนอยู่ ดอว์สันขมวดคิ้ว เขาคิดถึงความเ