บทที่ 717

หุ่นเชิด?! หุ่นกระบอก?! ถึงแม้ว่าคำพูดของฮาร์วีย์ ยอร์กจะดูสงบนิ่งมาก… แต่สิ่งที่คนในตระกูลยอร์กได้ยินนั้นมันกลับเหมือนสายฟ้าผ่าลงสู่พื้นดิน ในขณะนั้น สายตาของควินตัน ยอร์กเหลือบไปมองด้านข้างของคุณย่ายอร์กอย่างไม่รู้ตัว หลังจากนั้น เขาจึงพูดอย่างเอาจริงเอาจัง “ฮาร์วีย์ ตอนนี้นายหยุดพูดเพ้อเจ้อได้แล้ว!” “มันเป็นเกียรติของนายที่คุณย่ายอร์กเลือกนายในตอนนั้น แต่นายกลับเอาแต่ไม่เชื่อฟังเธอ!” “เพราะแบบนี้นายเลยต้องเผชิญหน้ากับผลที่ตามมาจากการกระทำของตัวเอง!” “ทั้งหมดนี้เป็นความรับผิดชอบของนาย นายจะโทษคุณย่ายอร์กคนเดียวไม่ได้!” “ในตอนนี้ สิ่งเดียวที่นายจะทำได้คือการคุกเข่าและแสดงความสำนึกผิดซะ!” “สำนึกผิด?” ฮาร์วีย์หัวเราะ “ทำไมฉันต้องทำด้วย?” “ควินตัน ยอร์ก นายนี่โง่จริง ๆ หรือว่านายแค่แกล้งโง่?” “ตอนนี้ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?” “ถ้าเธอชื่นชมในตัวนายจริง ๆ ตอนนี้นายคงจะได้เป็นเจ้าชายยอร์กไปแล้วตอนนี้ ไม่ใช่เพียงแค่ผู้นำของสี่ผู้ลือชื่อของตระกูลยอร์ก!” “เหตุผลง่าย ๆ ที่สร้างสี่ผู้ลือชื่อขึ้นก็เพราะว่าเธอกลัวว่าจะทำผิดพลาดซ้ำอีกครั้งเหมือนที่ทำกับฉัน” “ดังนั้น เธอจึงปล่อยให้คู่แฝด