บทที่ 677

คำพูดของเขายิ่งทำให้แมนดี้ตื่นตระหนกและรีบร้อนพูดออกมาว่า “ฉันจะทำตามที่คุณสั่งทุกอย่าง! อย่าทำอะไรฮาร์วีย์เด็ดขาด!” “งั้นก็คุกเข่าลงซะ! ถอดเสื้อผ้าออก!” เวย์นยิ้มชั่วร้าย เขารอให้ภาพจินตนาการของเขาได้กลายเป็นจริง เพล้ง! ในขณะนั้นเอง หน้าต่างด้านหลังของเขาพังทลายเกิดเสียงดังสนั่นจนแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ปรากฏเงาที่ลอยอยู่ข้างนอกพุ่งเข้ามาในห้อง เป็นใครไปไม่ได้เลยนอกเสียจากฮาร์วีย์ ปัก! ฮาร์วีย์เตะไปหลังของเวย์นจนเขากระเด็นลอยไปไกล ตุบ! เวย์นถูกเตะกระเด็นจนร่างของเขากระแทกกับผนังอย่างไร้ความปราณี เลือดไหลออกมาตามร่างกายของเขา เวย์นพยายามลุกขึ้น แต่ฮาร์วีย์ได้ขยับเยื้องกายเข้ามาหาเขาแล้ว ฮาร์วีย์กระชากผมของเวย์นอย่างแรง และกระแทกหัวของเวย์นกับพื้นอย่างโหดเหี้ยมโดยไม่มีความปราณีใด ๆ แม้แต่น้อย ปัก! เลือดกระเซ็นไปทุกที่ จนจมูกของเวย์นหัก ปัก! เสียงที่น่าสยดสยองดังขึ้นพร้อมกับเลือดไหลอายทั่วทั้งตัวของเวย์น เลือดสีแดงของเขาเปื้อนไปทั่วทั้งพื้นและประตู จนเมื่อฮาร์วีย์กระแทกศีรษะของเวย์นลงกับพื้นเป็นครั้งที่สาม ในที่สุดเวย์นก็ล้มลง ตอนนั้นเองแมนดี้หลุดจากภวังค์ความงุนงงสับสนรีบเข