บทที่ 4142

คุณลีไม่กล้าหันกลับมามองด้วยซ้ำไป เธอนั่งคุกเข่าหลังตรงและยังมีเหงื่อไหลหยดลงมาไม่ยอมหยุด “เกิดอะไรขึ้น?” ดวงตาของโจวี่และเวียนนาเบิกกว้าง พร้อม ๆ กับเกิดอาการกระตุกบนใบหน้า พวกเธอไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็นนั้นเลย 'ทำไมคุณลีถึงนั่งคุกเข่าอย่างนั้นล่ะ?' 'เธอนั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าไอ้โสโครกและทุก ๆ คน...' แมนดี้และคนอื่น ๆ ก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ 'เธอนั่งคุกเข่าทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เธอทำท่าทีสูงส่งและทรงอำนาจอย่างนั้นเหรอ?' โครม! ประตูถูกเตะให้เปิดออกอีกครั้ง หลังจากถูกเตะให้เปิดออกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในที่สุดประตูที่น่าสงสารบานนั้นก็ล้มครืนลงกับพื้นเสียงดังกึกก้อง หลังจากนั้นกลุ่มชายท่าทีดุดันในชุดสูทก็กรูกันเข้ามาในห้องนั้น ใบหน้าของพวกเขาดูดุดันและทรงอำนาจ ในขณะที่เตะเหล่าบอดี้การ์ดของไอดริสล้มลงไปอย่างไม่ปรานี ช่างเป็นภาพที่ดูน่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง! ผู้คนที่จับกลุ่มเฝ้าดูตรงทางเข้าต่างตัวสั่นโดยสัญชาตญาณ เหล่าคนงานและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ต่างไม่กล้าปล่อยลมหายใจออกมาแม้แต่นิดเดียว จากนั้นชายที่มีผ้าพันที่หัวอย่างกับมัมมี่ และมีมือห้อ