บทที่ 3877

ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็นก่อนจะกวาดตามองกาเอล “ถ้าฉันไม่ชอบใจอะไรแบบนั้นล่ะ?” “คุณกล้าขัดขืนความปรารถนาดีของผมเหรอ? กาเอลจ้องมองด้วยสายตาขี้เล่นราวกับกำลังเล่นเกมแมวจับหนูอยู่กับฮาร์วีย์ เขาอยากให้ฮาร์วีย์ปฏิเสธข้อเสนอนี้ตั้งแต่แรกเริ่ม “ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องขอโทษด้วย แต่ผมปล่อยคุณไปเพื่อเห็นแก่คุณคอบบ์ไม่ได้ “ชื่อเสียงของผมคงเสียหายป่นปี้แน่ถ้าทำอย่างนั้น" เนลลีและคนอื่น ๆ ทำสีหน้าดูถูกเหยียดหยามอย่างมากหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น 'เขายังอวดเบ่งต่อหน้านายน้อยแพดโลว์อยู่อีกเหรอ?' 'เขากำลังเผชิญหน้ากับความตายอยู่นะเนี่ย!' 'แกยังไม่ยอมถอยทั้ง ๆ นายน้อยแพดโลว์ให้ทางออกแล้วเนี่ยนะ?! ปากเปราะ ๆ ของแกต้องพาแกล่มจมแน่นอน!' กาเอลโบกมือก่อนที่ผู้คนในชุดคลุมหลายสิบคนจะเดินออกมาทางด้านหลัง พวกเขาต่างทำสีหน้าดุดันในขณะที่ชักดาบออกมา เนลลี เรย์น และคนอื่น ๆ หัวเราะอย่างสนุกสนานเมื่อเห็นภาพนั้น กาเอลแสดงท่าทีเย่อหยิ่งราวกับว่าเขาเป็นราชาแห่งโลกใบนี้ “หักขาของเขาซะ ทำให้เขาคุกเข่าลงให้ได้" กาเอลร้องบอกในขณะโบกมือไปมาอย่างเย็นชา “ถ้าเขาขัดขืนก็ฆ่าเขาได้ทันที!” สาวกสี่คนของสหพันธ์ศิลปะการต