บทที่ 3594

"เอาสิ คุณพูดถึงขนาดนั้นแล้วผมคงปฏิเสธไม่ได้ “ไม่ว่าเขาจะวางแผนฆ่าผมหรือไม่ ผมก็ไม่สนใจหรอก “บอกเขาด้วยว่าผมจะไปถึงที่นั่นตรงเวลา “ผมหวังว่าเขาจะทำให้ผมประหลาดใจได้” คำพูดของฮาร์วีย์นั้นแปลได้หลายความหมาย แต่เอลานอร์ไม่เข้าใจความในนั้น “ฉันจะบอกเขาอย่างแน่นอน” เธอตอบด้วยสีหน้าไร้เดียงสา เธอนั่งอย่างสงบบนโซฟาและไขว่ห้างด้วยขาเรียวยาวของเธอแล้วชี้นิ้วให้ฮาร์วีย์นั่ง "เชิญนั่งเถอะ ฉันว่าเราถือเป็นเพื่อนกันแล้ว “เราเริ่มต้นได้ไม่ดีนัก ถือว่านี่เป็นการขอโทษแล้วกัน “แน่นอน ถ้าคุณต้องการอะไรล่ะก็ ฉันจะต้องตอบสนองความต้องการของคุณให้ได้อย่างแน่นอน “และนี่ก็เป็นคำสั่งของนายน้อยบาวเออร์อีกด้วย” เอลานอร์เผยแววตาที่มีความหมายเมื่อเธอพูดคำเหล่านั้น เธอคือผลไม้สุกงอมที่พร้อมให้ชายตรงหน้าเก็บเกี่ยว ไม่มีผู้ชายที่ไหนจะปฏิเสธข้อเสนอนี้ แต่ช่างน่าอายนัก สายตาของเอลานอร์ที่เคยสงบแปรเปลี่ยนเป็นความตกใจ เธอเห็นว่าฮาร์วีย์ยังคงยิ้ม สีหน้าของเขาไม่ได้ดูเย้ยหยันหรือดูคุกคามแต่อย่างใด เอลานอร์อดไม่ได้ที่จะประทับใจในตัวฮาร์วีย์ นั่นก็เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นผู้ชายที่สงบนิ่งได้เท่าเขา