บทที่ 3210

แววตาของลิเลียน เยตส์เยือกเย็น “ฉันรู้มาเสมอว่าไอ้สารเลวนี้มันชอบใช้ความรุนแรง! “ฉันรู้ว่าไม่ช้าก็เร็วมันจะต้องทำอะไรแบบนี้! มันควรจะติดคุก! “วันนี้ฉันจะเอาคืนมัน!” แมนดี้ ซิมเมอร์มองแม่ของเธอด้วยความสับสน “แม่พูดแบบนั้นได้ยังไง?! เมื่อคืนนี้เราอยู่กับฮาร์วีย์จริง ๆ! “ตอนประมาณห้าทุ่มครึ่งแม่ยังขอคุยกับเขาสองต่อสอง แม่ถึงกับไล่พวกเราสองคนออกไป! “ตอนนั้นแม่คุยกับเขา! แม่พูดแบบนั้นได้ยังไง?!” “เป็นไปไม่ได้!” ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ตะโกนลั่น “พี่เขยอาจจะทำร้ายคนอื่น แต่เขาไม่ใช่ฆาตกร! เขาจะฆ่าทั้งตระกูลเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ทำไม?! “เห็นได้ชัดว่าเขาถูกใส่ร้าย!” ซีนเธียร์เชื่อมั่นในตัวฮาร์วีย์อย่างยิ่ง ถ้าฮาร์วีย์ต้องการฆ่าใครสักคนจริง ๆ เขาจะทิ้งร่องรอยของตัวเองไว้เพื่อที่จะถูกตามได้อย่างง่ายดายทำไม? ราเชล ฮาร์ดีกำลังหน้าเสียในขณะนี้ จากทั้งสามคน ซีนเธียร์เป็นเพียงคนเดียวที่จะสามารถเป็นพยานให้ฮาร์วีย์ได้ แต่ลิเลียนเพียงแต่ต้องการให้ฮาร์วีย์ตายเท่านั้น... ราเชลอยากจะบีบคอลิเลียนจนตายเดี๋ยวนั้น “หุบปาก!” ลิเลียนอยากจะตบซีนเธียร์เหลือเกิน แต่เธอก็พยายามรั้งตัวเองไว้เพราะ