บทที่ 158

เธอไม่เชื่อคำพูดของฮาร์วีย์ แต่เธอเชื่อมั่นในปู่ของเธอที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านการประเมิน มีไม่กี่คนหรอกที่มีสถานะอันทรงเกียรติเช่นเดียวกับปู่ของเธอในประเทศ “คุณผู้ชายครับ ถ้าคุณว่างตอนสาย ๆ เรียนเชิญมาที่ไนส์เวลล์ ผมยินดีต้อนรับคุณอย่างมาก” อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เชนยิ้มจาง ๆ ก่อนจะวางสาย หลังจากนั้นฮาร์วีย์ก็ส่งคืนโทรศัพท์คืนให้โรซาลี จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ และพูดว่า “มิสไนส์เวลล์คุณยังจำการเดิมพันของเราเมื่อกี้ได้ไหม?” “ฉัน…” โรซาลีพูดไม่ออก ‘ฉันต้องเรียกเขาว่าพ่อจริง ๆ เหรอ?’ ไวแอตต์ยืนอยู่ข้าง ๆ พวกก็รู้สึกโกรธมาก จากนั้นเขาก็ดุด่าออกมา “ฮาร์วีย์คุณเป็นสุภาพบุรุษหรือเปล่า? มิสไนส์เวลล์แค่ล้อเล่นกับคุณ คุณจะจริงจังกับเรื่องนี้ทำไม? คุณจะพยายามทำให้ผู้หญิงรู้สึกลำบากใจ นั่นคือสิ่งที่คุณสมควรทำงั้นหรือ?” "หุบปาก!" โรซาลีพูดขึ้นในทันที จากนั้นเธอก็จ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย หลังจากนั้นไม่นานเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “ฮาร์วีย์ ฉันยอมรับว่าเมื่อกี้ฉันเองที่มองข้ามเรื่องนั้นไป เรามักจะเน้นย้ำถึงความสำคัญของชื่อเสียงและให้เกียรติในด้านการประเมิน ฉันเดิมพันกับคุณแล้ว