บทที่ 145

หากพวกเขายังคงโต้เถียงกันแบบนี้ตระกูลไนส์เวลล์ก็อาจจะมาแบกรับภาระตรงนี้เช่นกัน นั่นไม่จำเป็นสำหรับโรซาลีเลย ท้ายที่สุดแล้วเหตุผลที่เธอมาที่นี่ก็เพื่อเข้าร่วมการประมูลเท่านั้น “มิสไนส์เวลล์ ได้โปรดรอก่อน…” ไวแอตต์เริ่มประหม่า ‘ผมยอมโดนตบก็เพื่อคุณ คุณจะปล่อยไว้แบบนี้ได้ยังไง?’ ในขณะนั้นเขาสบตากับโรซาลีที่กำลังหันหน้ากลับมา จากนั้นเขาก็พูดด้วยสีหน้าที่น่าเกลียดว่า “ดอว์สัน มันจบแล้วสำหรับคุณในตอนนี้ คุณรอดูได้เลยพรุ่งนี้ผมจะโอนเงินของตระกูลผมทั้งหมดออกจากธนาคารของคุณ คุณจะไม่สามารถเป็นประธานธนาคารได้อีกต่อไป!” ในขณะนั้นดอว์สันไม่แม้จะมองไปที่ไวแอตต์แต่อย่างใด อย่างไรก็ตามเขาหันกลับมาและมองไปที่ฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็ถอนหายใจและพูดว่า “มิสเตอร์ยอร์ก ผมทำตัวหยาบคายและรั้งตัวเองไว้ไม่ได้ ผมหวังว่าคุณจะไม่ว่าอะไร” ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ และพูดว่า “ถ้าคุณไม่ได้ตอบโต้ใด ๆ เมื่อมีคนมาตะคอกใส่คุณและมากล่าวหาว่าคุณโง่ ผมคงจะดูถูกคุณล้วละมิสเตอร์ดอว์สัน” “ไปกันเถอะ เราจะเข้าร่วมการประมูลและเดินดูรอบ ๆ สำหรับเงินในบัญชีธนาคารส่วนตัวของผม ผมยังคงใช้บริการธนาคารของคุณเพื่อเก็บรักษาให้ผมต่อไป” ต้องบอก