บทที่ 314 โยนพวกเขาออกไป

หญิงสาวที่นอนอยู่บนโซฟากระสับกระส่าย หลังจากนั้นไม่นานเม็ดเหงื่อเม็ดเล็ก ๆ ก็ไหลออกมาจากหน้าผากของเธอ ในความฝันของเธอ ช่วงเวลาหนึ่งมันเป็นภาพชีวิตในวัยเด็กของเธอในบ้านเก่าของตระกูลดันน์เมื่อตอนที่คุณปู่ของเธอยังอยู่ อีกครู่หนึ่งมันเป็นฉากของปีสำคัญของเธอเมื่อตอนที่เธออายุสิบแปดปี และเป็นศูนย์กลางของความสนใจทั้งหมด ฉากเปลี่ยนไป และเธอก็เห็นว่าตัวเองอยู่ในสภาพที่น่าสมเพช เธอถูกใส่กุญแจมือ และถูกจับเข้าคุก ช่วงเวลาต่อมา เป็นฉากของลูก้าที่อ่อนแอก่อนที่เธอจะตาย จากนั้นฉากก็เปลี่ยนไปอีกครั้งเป็นตอนที่เธอถูกปล่อยออกจากคุก เธอผ่านชีวิตที่ยากลำบากมามาก แต่เธอก็ยังไม่สามารถปลดปล่อยตัวเองจากคน ๆ นั้นได้ พ่อแม่ของเธอก็ปรากฏในความฝันของเธอเช่นกัน แต่ภาพของพวกเขามักจะไม่ชัดเจน “เจนนี่ ฌอนอยากอยู่กับเจนนี่ตลอดไป ฌอนอยากให้เจนนี่มีความสุขตลอดไป” เสียงที่ไร้เดียงสา และบริสุทธิ์ดังขึ้น ดวงตาของเธอเบิกโพลง และเธอจ้องมองไปที่เพดานสีขาวราวกับหิมะ เธอใช้เวลานานมากก่อนที่เธอจะกลับมาที่สติสัมปชัญญะของเธอ และตระหนักว่าทุกสิ่งที่เธอเห็นเมื่อกี้นี้ไม่ใช่อะไรนอกจากความฝัน หญิงสาวลุกขึ้นนั่งบนโซฟา ประตูบา