บทที่ 249 เธอมีใจเมตตาที่สุด

ปัง! ใบหน้าของมาดามดันน์เปลี่ยนเป็นสีขาว เธอรู้สึกเหมือนกำลังเดินอยู่บนอากาศขณะที่เธอเดินโซเซไปข้างหลัง ดวงตาของเธอตกตะลึง และเธอก็ตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก "ฉันไม่มีทางเลือก! ถ้าฌอนไม่ยอมปล่อยดันน์ กรุ๊ปและโจเซฟไป ฉันคงสิ้นหวังในอนาคต “คุณคิดว่าฉันอยากช่วยไอ้สารเลวโจเซฟ คนนั้นงั้นหรือ? “เจสันพี่ชายของลูกเขายังคงนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล! “ถ้าดันน์ กรุ๊ปล้มละลาย ถ้าไอ้สารเลวนั่นจบเห่ แล้วค่ารักษาพยาบาลของพี่ชายของลูกล่ะ? “แม้ว่าพี่ชายของลูกจะฟื้น แต่เราก็ไม่มีอะไรเหลือเลย! “เขาเป็นนายน้อยของตระกูลดันน์ เขาไม่เคยได้รับความลำบากใด ๆ มาตั้งแต่เขายังเล็ก แวดวงนี้มีขนาดใหญ่มาก และเขาเป็นลูกของพ่อแม่ที่ร่ำรวย ผู้ซึ่งไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีเงิน เขาจะไม่เหลืออะไรเลยในทันที “ใครจะยังคงเคารพเขาอยู่ในแวดวงนี้ล่ะ? เขาจะทนได้อย่างไร? “โจเซฟเป็นลูกชายที่โคตรไร้ประโยชน์จริง ๆ แต่ถ้าเขาจบสิ้น ผู้หญิงที่อ่อนแออย่างฉันจะจัดการกับสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร?” เจนจ้องมองผู้หญิงที่กำลังสะอื้นอย่างควบคุมไม่ได้ รอยร้าวในใจของเธอใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ เธอหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอื้อมมือของเธอไปจับที่พักแขนของเก้าอี้