บทที่ 281 กลับมาเร็ว ๆ นะเรย์

เจนได้รับการฉีดวิตามิน เป็นเวลาสามวันติดต่อกัน และอาการของเธอดูเหมือนจะดีขึ้น เรื่อย ๆอุณหภูมิร่างกายของเธอเริ่มลดลงสู่อุณหภูมิร่างกายปกติ คืนนั้นเธอมองไปที่ฟูกด้านล่างเตียงของเธอ และศีรษะของเธอปวดขึ้นมา คน ๆ นั้นจะไม่จากไปในเร็ว ๆ นี้ เธอสงสัยว่าเป็นเพราะเขาหน้าด้านหลังจากความจำเสื่อม หรือเป็นเพราะเขารู้ว่าเธอจะไม่ขับไล่เขาออกไป คน ๆ นั้นกำลังทดสอบขีดจำกัดของเธอ โดยทำตัวไร้เหตุผลมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยพยายามสารพัดวิธีเพื่อให้ตัวเองอยู่ในห้องของเธอในทุกคืน แม้ว่าจะหมายความว่าเขาจะต้องนอนบนฟูกบนพื้น เขาก็มีความสุข "เจนนี่ ถึงเวลาทำให้เท้าของคุณอุ่นแล้ว" คน ๆ นั้นเหมือนทุกคืนก่อนหน้านี้ วิ่งมาที่เตียงของเธอเพื่อช่วยให้เท้าของเธออุ่นขึ้น ไม่ว่าเธอจะปฏิเสธอย่างเย็นชาแค่ไหน หรือแสดงท่าทางที่ไม่สุภาพบนใบหน้าของเธอมากแค่ไหนเขาก็ไม่เคยเข้าใจมันเลย ด้วยความบึ้งตึง เธอปล่อยให้คนที่อยู่ปลายเตียงทำหน้าที่อุ่นเท้าของเธอเหมือนที่เขาเคยทำมาตลอด ไม่ใช่เพราะเธอไม่ได้ปฏิเสธ แต่เพราะดูเหมือนว่าคน ๆ นั้นจะดื้อรั้นมากขึ้นหลังจากอาการความจำเสื่อมของเขา ไม่ว่าเธอจะปฏิเสธหรือหยาบคายกับเขาอย่างไร เธอก็ไม่มี