บทที่ 225 คุณรู้ว่าผมต้องการอะไร

เธอเดินไปข้างหน้าอย่างเร่งรีบ เธอผลักคนตรงหน้าออกไป เธอไม่สามารถเดินเร็ว ๆ ด้วยขาของเธอได้ แต่ในขณะนี้ เธอกำลังวิ่งไปที่หน้าเวทีเหมือนคนปกติที่ไม่มีปัญหาเกี่ยวกับขาของเธอ ผู้หญิงที่ถูกผลักโดยเธอไม่พอใจ "ไปให้พ้น! เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? ช่างเป็นผู้หญิงที่ไม่มีวัฒนธรรม เธอกล้าลัดคิวได้ยังไง!” หญิงสาวไม่สนใจคำกล่าวหาเหล่านั้น เธอใช้ร่างกายที่อ่อนนุ่มของเธอเบียดฝ่าฝูงชนเข้ามาใกล้ด้านหน้าเวที “ไมเคิล ลูเธอร์! ลงมา!" ดวงตาสีเข้มของชายคนนั้นจ้องมาที่ใบหน้าของเธอ มือของเขาหยุดลง ในวินาทีต่อมาเขามองไปที่เธอและปลดเข็มขัดของเขาออก เขายิ้มเยาะไปที่เธอ ‘คุณอยากจะไล่ผมออกไปไหม? คุณบอกว่ามันสำหรับสิ่งที่ดีที่สุด คุณรู้ไหมว่าผมต้องการอะไร? คุณกล้าตัดสินใจแทนผมได้อย่างไร?' “ไมเคิล! เราไม่เดิมพันอีกต่อไป! ฉันกำลังเลิกพนัน!” เธอตะโกนบนเวที เสียงกึกก้องของเธอฟังดูเหมือนเสียงบีบแตร "สายเกินไป" ริมฝีปากของชายคนนั้นขยับ เขาก็ไม่ยอมจากไป ถ้าเขาชนะพนัน เขาก็อยากให้เธอแต่งงานกับเขา หญิงสาวที่อยู่ใต้เวทีมองไปที่ผู้ชายคนนั้นบนเวที ในสายตาของเธอ มีเพียงเขาบนเวทีที่เงียบเหงาแห่งนี้ ความทรงจำของเธอเริ่มไห