บทที่ 165 ฉันจะไม่ขออะไรคุณอีกเลย

พร้อมกับเสียงหายใจดังเสียงฮืด ๆ ความหลงใหลกำลังถูกกระตุ้น แต่หัวใจกลับเย็นชา “ฉันจะเกลียดคุณ ฌอน สจ๊วต” ปลายนิ้วของชายหนุ่มสั่นอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็ยังคงยื่นมือออกมาในขณะที่เขาค่อย ๆเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของเธอ ดวงตาที่ลึกซึ้งของเขาดูราวกับว่าพวกมันซ่อนอารมณ์ที่ขัดแย้งกันไว้เบื้องหลัง เจนไม่สามารถสรุปได้ว่ามันคืออะไร แม้ว่าเมื่อเธอได้พบกับดวงตาคู่นั้น ความเจ็บปวดที่คุ้นเคยที่หายไปนานก็พุ่งผ่านเข้ามาในหัวใจของเธอที่มันด้านชาไปแล้ว…เธอกัดฟันรู้สึกซับซ้อนและเสียใจในเวลาเดียวกัน ตอนนี้เธอน่าจะต้องรู้สึกด้านชา แต่ทำไมเธอถึงยังคงรู้สึกเหมือนการจ้องมองจากเขาเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอที่จะส่งความเจ็บปวดผ่านหัวใจของเธอเหมือนที่ผ่านมา บนหน้าผากของเธอ เธอรู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่มาจากนิ้วของเขาขณะที่พวกมันค่อย ๆเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเธอเบา ๆ ... “อย่าแตะต้องตัวฉัน!” เจนจ้องมองชายที่อยู่ด้านบนของเธออย่างเย็นชา “ฉันจะเกลียดคุณคุณสจ๊วต ฉันจะเกลียดคุณตราบเท่าที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ แม้ว่าวันหนึ่งฉันจะลืมว่าฉันเป็นใคร แม้ว่าฉันจะลืมชื่อของตัวเอง แต่ฉันก็จะไม่มีวันลืมความจริงที่ว่าฉันเกลียดคุณ” เธอพู