บทที่ 910

เมเดลีนถูกผู้ชายคนอื่นรับตัวไปงั้นเหรอ? “เขาเป็นสุภาพบุรุษคนหนึ่งที่สวมแว่นค่ะ ค่อนข้างหล่อเลย” พยาบาลคนนั้นได้อธิบายลักษณะของชายคนนั้นในทันที เตือนเจเรมี่ให้นึกถึงอดัม อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เขาก็รู้ว่าอดัมไม่ใช่แค่หมออีกต่อไป ถ้าเมเดลีนไปกับเขา เธอมีแต่จะลงเอยในสถานการณ์ที่อันตรายมากขึ้น เขารีบโทรหาเมเดลีนในทันที แต่สายก็ถูกตัด ในรถคันหนึ่ง เมเดลีนมองไปที่หน้าจอที่มืดลงและปิดโทรศัพท์ อดัมชำเลืองมองเมเดลีนขณะที่รอยยิ้มซึ่งหายากปรากฏขึ้นบนใบหน้าอันหล่อเหลาและเหมาะสมของเขา “คุณไม่ห่วงว่าเจเรมี่จะหาคุณไม่เจอถ้าคุณตามผมออกมาแบบนี้บ้างเหรอครับ?” เมเดลีนหัวเราะคิกคัก “ตอนนี้เขาอยากจะเจอผู้หญิงคนอื่นมากกว่า” อดัมแสร้งทำเป็นสับสน “ผู้หญิงคนอื่น?” เมเดลีนไม่ได้พูดอะไรต่อไปอีก และเพียงมองไปนอกหน้าต่างรถ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอก็เห็นรถที่คุ้นเคยในกระจกมองข้าง มันคือรถของเจเรมี่ สมองของเมเดลีนเต็มไปด้วยภาพที่คลุมเครือของเจเรมี่และลาน่า เธอหันไปมองอดัม “ด็อกเตอร์บราวน์คะ ได้โปรดขับให้เร็วขึ้นหน่อย” อดัมเหลือบมองกระจกมองข้างอย่างรู้ทันและเร่งความเร็วขึ้น อย่างไรก็ตาม เจเรมี่ก็เร็วขึ้นอ