บทที่ 897

เจเรมี่คุ้นเคยกับการเป็นที่ชื่นชม แต่นี่เป็นครั้งแรกของเขาที่เจอกับใครบางคนที่เปิดเผยความเสน่หาของเธอเหมือนลาน่า ไม่ได้เอ่ยถึงการที่เธอกำลังยืนเขย่งเท้าเพื่อจูบเขาซึ่งถูกทำไปเพื่อให้เมเดลีนเห็นอย่างโจ่งแจ้ง อย่างไรก็ตาม เจเรมี่ไม่ยอมให้ลาน่าแตะต้องเขา เขาผลักเธอออกไปและพูดอย่างเยือกเย็นว่า “อย่ามายุ่งกับผม” เขาตักเตือนก่อนที่จะเดินไปหาเมเดลีน เมเดลีนดูเหมือนจะเจอกับเพื่อนคนหนึ่ง ดังนั้น เธอจึงไม่เห็นว่าลาน่าพยายามที่จะจูบเจเรมี่ เจเรมี่ถอนหายใจอย่างโล่งอก เขาไม่อยากให้เมเดลีนเข้าใจผิดไม่ว่าเรื่องใดก็ตาม จากนั้นบทสนทนาของเมเดลีนก็จบลง และเธอก็หันหลังไปเห็นเจเรมี่กำลังเดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับกระเป๋าถือของเธอและรอยยิ้มที่อบอุ่น “จู่ ๆ ผมก็อยากกินอาหารสเปน ลินนี่ ไปกินที่อื่นกันเถอะครับ” เมเดลีนรู้สึกว่าการตัดสินใจที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของเขาดูแปลก ๆ เมื่อแอบมองลาน่าที่อยู่ไม่ไกลอย่างแนบเนียน เธอก็ยื่นแขนออกมาควงกับแขนของเจเรมี่ “ไปกันเถอะค่ะ” หลังจากที่ออกจากร้านอาหาร เมเดลีนก็ถามเจเรมี่ว่า “ลาน่าพูดบางอย่างใช่ไหม? จู่ ๆ คุณคงไม่อยากินอาหารสเปนหรอก ใช่ไหม?” เมื่อไม่อยากให้เ