บทที่ 845

เฟลิเป้รู้สึกประหลาดใจ เขามองไปยังคนที่ราวกับไม่มีชีวิตและหน้าซีดเซียวตรงหน้าแล้วถามว่า “เจเรมี่ปล่อยคุณมาเหรอ?” เมเดลีนพยักหน้าโดยไม่แสดงสีหน้าใด “ใช่ เขาปล่อยฉันมา เขายังสัญญาว่าจะไม่เปิดเผยเรื่องที่คุณทำ แต่มีเงื่อนไข คือ คุณต้องปล่อยเขากลับไปที่เกลนเดล” เฟลิเป้ฟังเธอแล้วถามด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน “เอวลีน นั่นคำขอของเขาหรือของคุณเองกันแน่?” “ไม่สำคัญว่าจะเป็นคำขอของใคร แต่คุณให้คนอื่นตามล่าเขาอีกต่อไปไม่ได้แล้ว” เมเดลีนยื่นคำขาดและนัยน์ตาสีแดงของเธอมีนัยยะของการข่มขู่ “ถ้าคุณขอให้ใครสักคนตามล่าเขาอีกครั้ง อย่าหวังเลยว่าเด็กในท้องจะออกมาลืมตาดูโลกได้อย่างปลอดภัย” หลังจากที่เธอพูดแบบนั้น รอยยิ้มของเฟลิเป้ก็หายไป เมื่อเธอพูดเช่นนี้ เมเดลีนก็รู้สึกราวกับว่ามีดนับพันกรีดผ่านหัวใจของเธอ เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน เธอถูกบังคับให้ทำแท้ง เด็กได้จากไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เธอไม่ยอมให้เฟลิเป้รู้เรื่องนี้แน่ แน่นอนว่าเธอไม่ยอมให้เขารู้ว่าเด็กนั่นเป็นลูกของเจเรมี่ด้วย เห็นได้ชัดว่าเฟลิเป้ไม่เต็มใจกับคำขอนั้นสักเท่าไหร่ แต่เขาก็ยังต้องประนีประนอมไป “ตกลง ผมสัญญาว่าจะปล่อยให้เขากลับไปที่เกลนเดล” เขาเ