บทที่ 785

เมเดลีนรีบเดินไปที่โต๊ะและหยิบคอมพิวเตอร์ขึ้นมา เฟลิเป้มองดูปฏิกิริยาที่ตื่นเต้นของเมเดลีนและหัวเราะอย่างเฉยเมย “ผมเคยพูดไปแล้ว ว่าผมจะไม่ทำอะไรที่ทำให้คุณต้องเจ็บปวด ตอนนี้คุณเห็นหรือยัง?” เมเดลีนมองดูร่างเล็ก ๆ ที่มีชีวิตชีวาและร่าเริงสดใสซึ่งแสดงอยู่ในวิดีโอกล้องวงจรปิด ขณะที่น้ำตาของเธอก็ไหลออกมา อารมณ์ของเธอในขณะนี้หาใดเปรียบไม่ได้เลย “เฟลิเป้ วิทแมน นี่มันคือที่ไหน?!” เธอถามกดดันเขา อย่างไรเสียเฟลิเป้ก็ไม่ได้ตั้งใจจะบอกเธออยู่แล้ว เขาเดินไปหาเธอและยกมือขึ้น ทันทีที่นิ้วเรียวของเขาแตะแก้มของเมเดลีน เธอก็สะบัดหน้าหลบทันที เขาขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ รอยยิ้มที่มืดมนปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “คุณยังจำเรื่องที่คุณสัญญากับผมในตอนนั้นได้ไหม? คุณบอกว่าจะพาลิเลียนตามผมกลับไปที่เมืองเอฟ เพื่อใช้ชีวิตที่สงบสุขหลังจากการแก้แค้นของเธอ ผมรอวันนั้นมาตลอด แต่คุณก็ผิดสัญญา” เมเดลีนมองเข้าไปในดวงตาสีดำของเฟลิเป้อย่างตรงไปตรงมา “ใจคุณรู้ดีที่สุด ว่าทำไมสิ่งต่าง ๆ ถึงเป็นแบบนี้” “หึ” เฟลิเป้หัวเราะเยาะ “ผมทำเพื่อคุณมามากพอแล้ว” “คุณทำเพื่อตัวเอง คุณแค่ไม่อยากแพ้เจเรมี่” เมเดลีนจ้องไปยังชายผู้ที่ค