บทที่ 746

แม้ว่าเฟลิเป้จะติดต่อหาเธอในตอนที่เธอไม่อยู่ แต่เมเดลีนก็ไม่ได้ติดต่อกลับไปเลยสักครั้ง ทว่า เจเรมี่ยังคงเงียบหายไป ราวกับว่าเขาเข้าใจว่าเธอต้องการอะไร และไม่มารบกวนเธออีก ไม่กี่วันหลังจากที่เธอกลับมา เมเดลีนก็เข้าไปจัดการกับงานของเธอก่อนที่จะนำเช็คพร้อมลายเซ็นและเอกสารสองสามฉบับไปที่บ้านพักของเฟลิเป้ เมื่อเธอมาถึงก็ดูเหมือนว่าเฟลิเป้จะไม่อยู่ เมเดลีนเดินเข้ามาและพบกับเคธี่ที่นั่งเศร้าอยู่บนโซฟา ผิวของเธอดูแย่มากและดูเหมือนว่าในตอนนี้สภาพจิตของเธอก็กำลังย่ำแย่ไปด้วย “เธอสบายดีไหม เคธี่?” เมเดลีนเดินเข้าไปถาม เคธี่กลับมามีสติและรับรู้ว่าเมเดลีนมาที่นี่ “เธอมาที่นี่ทำไม เอวลีน? เฟลิเป้ออกไปแล้ว” “เรียกฉันว่าอีวี่สิ เคธี่” เคธี่ถามออกไปอย่างสับสน "ทำไมล่ะ?" เมเดลีนส่ายหัวและยิ้มเล็กน้อย “พูดเรื่องของเธอเถอะ เป็นยังไงบ้างเคธี่? ทำไมเธอดูโทรมจัง?” "หืม? ฉันสบายดีนี่" เคธี่ยิ้มอย่างไม่มีความกังวลใด โอ้ เธอจะอยากให้ใครสักคนมาพูดคุยเรื่องปัญหาของเธอได้อย่างไร นอกจากนั้นเมเดลีนก็แทบจะไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเท่าไหร่ นับตั้งแต่เฟลิเป้รู้ว่าเธอท้องและเธอแท้ง เขาก็ใช้วิธีลงโทษเธอทุกคืนด้วยก