บทที่ 513

เขาหันหลังกลับมา พร้อมกับหยีตาเรียวยาวและมีเสน่ห์เป็นรูปสระอิ “เธอเป็นห่วงฉันเหรอ?” “...” เมเดลีนรีบปล่อยมือของเธอ “ฉันไม่ได้เป็นห่วงคุณ ฉันแค่ไม่อยากให้แจ็คได้รับบาดเจ็บเท่านั้น” “ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่ปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับลูกชายของเราเด็ดขาด” เจเรมี่สัญญาอย่างจริงจัง เขาจับมือของเมเดลีนไว้ “ลินนี่ ไปรอฉันที่รถ ฉันจะพาแจ็คกลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอน” เมเดลีนรู้สึกงุนงง ในขณะที่เจเรมี่ผลักเธอเบา ๆ “เร็วเข้า รีบไปขึ้นรถเถอะ” ดวงตาของเขาดูจริงใจ และน้ำเสียงของเขาดูปกติ แต่เมเดลีนกลับไม่ได้รู้สึกชื่นชม “เจเรมี่ ฉันไม่อยากเป็นหนี้คุณ ลูกชายเป็นของฉัน และฉันจะช่วยชีวิตเขาเอง” สายตาของเจเรมี่เปลี่ยนไปจากเดิม “เธอไม่ได้เป็นหนี้ฉัน ฉันต่างหากที่เป็นหนี้เธอ ไม่ว่าเธอจะปฏิเสธยังไง เธอก็เปลี่ยนความจริงที่ว่า แจ็คเป็นลูกของเราไม่ได้” เมื่อพูดจบ เขาก็ลากเมเดลีนไปยังรถที่จอดอยู่ข้างถนน เมเดลีนกลัวว่าจอห์นและโรสจะจับพิรุธได้ หากเธอร้อนรนมากเกินไป “รอฉันอยู่ที่นี่ อย่าเข้ามา” เจเรมี่พูดสั่ง เมเดลีนกำลังจะสาปแช่งเจเรมี่ แต่โทรศัพท์ของเธอกลับสั่นขึ้นเสียก่อน โรสโทรมาหาเธอ เมเดลีนคาดว่าโรสโทรมาหา