บทที่ 471

บางทีมันอาจจะดูไม่น่าแปลกใจกับภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้า แต่ทว่าหัวใจของเธอกลับเต้นผิดจังหวะเกินกว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก ในทีแรกเธอตั้งใจเอาไว้ว่า จะไม่สนใจใยดีผู้ชายที่นอนไม่ได้สติอยู่บนพื้น แต่เมื่อเธอสังเกตเห็นคิ้วของเจเรมี่ที่ขมวดเข้าหากันดูคล้ายกับว่าเขากำลังเจ็บปวด เธอก็พาตัวเองให้มานั่งยองลงข้างเขาโดยที่ไม่รู้ตัว ก่อนจะเอามือไปแตะหน้าผากของเขาเพื่อวัดอุณหภูมิ แก้มทั้งสองข้างของเขาเย็นเฉียบ แต่ตรงหน้าผากของเขาร้อนราวกับกำลังเผาไหม้ แล้วเมื่อเธอเข้าใกล้เขามากขึ้น นอกจากกลิ่นตัวอันเป็นเอกลักษณ์ของเขาแล้ว ก็ยังมีกลิ่นแอลกอฮอล์ที่แรงเพิ่มขึ้นมาอีกด้วย เขาเมามาก และยังนอนอยู่ท่ามกลางลมหนาวตลอดทั้งคืน อาจเป็นไปได้ที่ตอนนี้เขาจะไข้ขึ้น เธอไม่ต้องการที่จะมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเขาอีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะโทรหา 911 เพื่อให้รถพยาบาลมารับเขาออกไปแทน และเมื่อเธอกดโทรศัพท์เพื่อติดต่อรถพยาบาลจู่ ๆ เจเรมี่ก็จับมือของเธอไว้ มือของเขาเย็นเฉียบ มันให้ความรู้สึกเย็นจัดจนเกือบจะกลายเป็นน้ำแข็ง ความเย็นจากมือของเขาทะลุผ่านเข้าไปจนถึงกระดูกของเธอ “อย่าไป…” เขาขยับปากเล็กน้อยและพึมพำราวกับว่