บทที่ 443

หลังจากที่มาเดลีนพูดอย่างนั้น ใบหน้าของคาเลนก็ซีดลง เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อมองไปยังใบหน้าที่สวยงามแต่เย็นยะเยือกตรงหน้าเธออย่างไม่เชื่อ เมื่ออีวอนเห็นใบหน้าซีดเซียวและท่าทางตกตะลึงของคาเลน เธอก็รู้สึกสับสน คำพูดของมาเดลีนทำให้เธอยิ่งรู้สึกสับสบเข้าไปอีก “คุณป้าคาเลน คุณ…” “มะ-เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ?” คาเลนไม่สนใจอีวอน เธอเอื้อมมือออกไปและชี้ไปที่มาเดลีนและกล่าวว่า “พูดอีกครั้ง เธอ-เธอเป็นใครนะ?” มาเดลีนเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างไม่ใส่ใจเมื่อเห็นคาเลนพูดตะกุกตะกักด้วยความกลัว เธอเลิกคิ้วขึ้นและจ้องตรงไปที่คาเลน “มันเกิดขึ้นที่นี่ในวันนั้น คุณบอกว่าฉันจะเป็นหนึ่งในตระกูลวิทแมนและแต่งงานกับเจเรมี่ ถ้าคนตายฟื้นคืนชีพได้ ตอนนี้ในฐานะ ‘คนตาย’ ฉันกำลังยืนอยู่ตรงหน้าคุณ เป็นยังไงบ้าง? ตกใจไหม?” “...” คาเลนรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงผิดจังหวะ เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ด้วยความหวาดกลัว “ธ-ธะ-เธอไม่ใช่ วีล่า ควินน์ หรอกเหรอ!” มาเดลีนแสดงรอยยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ “มันก็แค่สามปีเอง ลืมฉันเร็วไปหรือเปล่าแม่สามีที่รัก?” “...” คาเลนพูดตะกุกตะกักขณะจ้องมาเดลีน วีล่าเคลื่อนตัวอันสง่างามของเธอและเดิ