บทที่ 399

มาเดลีนเดินออกไปนอกประตูแล้วแต่ในขณะที่เธอกำลังจะก้าวเดินต่อไปเธอได้ยินเมเรดิธ ตะโกนคำนั้นออกมา ลำแสงแห่งความหวังริบหรี่ได้ปรากฏขึ้นในสายตาเยือกเย็นคู่นั้นของเธอ รวมไปถึงหัวใจของเธอเองก็เช่นกัน ที่เต้นแรงเกินกว่าที่ร่างกายตัวเองจะรับไหว ด้วยความสงสัยในสิ่งที่ได้ยิน เธอหันหลังกลับไปมองและใช้สายตาที่ดุดันจ้องไปที่ผู้หญิงมอมแมมที่ยืนอยู่ข้างใน “เธอรู้ดีใช่ไหมว่าข้อเท็จจริงที่พูดออกมามันไม่ได้ส่งผลให้เธอหลุดพ้นจากข้อหาพวกนี้ได้ในทันที” เมเรดิธจ้องกลับดวงตาที่เป็นสีแดง “เปล่าเลยฉันไม่ได้โกหกอะไรทั้งนั้น! ลูกของเธอยังมีชีวิตอยู่ ฉันก็แค่สร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อทำให้เธอรู้สึกแย่ก็เท่านั้น แต่ความจริงแล้วฉันแอบซ่อนลูกของเธอเอาไว้เพื่อใช้เขาเป็นเครื่องต่อรองในสักวันหนึ่ง!” มาเดลีนพยายามสงบจิตใจของเธอเอาไว้ในขณะที่เดินหันหลังกลับไปพูดคุยกับเมเรดิธอย่างจริงจังอีกครั้ง “แล้วอะไรคือหลักฐาน? งั้นช่วยบอกทีว่าทำไมฉันจะต้องเชื่อ” “ถ้างั้นเธอยังหวังว่าลูกของตัวเองยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว?” เมเรดิธตอบกลับด้วยรอยยิ้ม เธอรู้ดีว่าผู้หญิงคนนี้กังวลมากกับเด็กที่เธอไม่มีแม้แต่โอกาสได้เห็น! มันแทบไม่ม