บทที่ 327

หลังจากมาเดลีนพูดจบ รอยยิ้มบนหน้าเมเรดิธแตกสลายทันที ใบหน้าของเธอเริ่มแข็งกระด้าง อะไรนะ? เธอได้ยินผิดไปหรือเปล่า? วีล่าพูดถึงเรื่องอะไร? เธอก็แค่แกล้งทำเป็นเล่นละครบทบาทของลูกที่ดี ที่มีความชอบธรรมต่อหน้าเจเรมี่และอาวุโสวิทแมน เธอไม่ต้องการรับโทษในนามของโรสหรอก! เธอแค่แกล้งทำ! โรสและเอโลอิสต่างพากันตะลึงเช่นกัน พวกเขาไม่คิดว่าวีล่าจะมีลักษณะนิสัยที่โหดเหี้ยมแบบนี้ เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของเมเรดิธ มาเดลีนหันไปยิ้มให้เจเรมี่แบบสบาย ๆ “เจเรมี่ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คุณพาฉันไปที่สถานีตำรวจได้แล้ว” เจเรมี่เหลือบมองเมเรดิธที่คุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยท่าทางที่ดูมีความซับซ้อนก่อนที่เขาจะพยักหน้าเบา ๆ “ตกลง ผมจะไปกับคุณ” มาเดลีนยิ้มออกมาอย่างมีความสุขและเธอคล้องแขนเจเรมี่ไว้ สายตาที่ดูยิ่งผยองของเธอ กวาดมองไปทั่วใบหน้าเมเรดิธที่ยังนั่งคุกเข่าอยู่ข้างเท้าของเธอ “ข้อหาลักพาตัวเพื่อขู่กรรโชก เจตนาทำร้ายผู้อื่น…หากถูกตัดสิน ความผิดข้อหาพวกนั้นก็คงจะต้องถูกจำคุก 2-3 ปี ใช่ไหม? คุณครอว์ฟอร์ด เธอไม่เคยติดคุกมาก่อนแน่เลย ใช่ไหม? งั้นเธอก็ควรเข้าไปสัมผัสความมืดในคุกนั้นซะ ฉันได้ยินมาว่าบางคนจะถูกล้