บทที่ 250

ณ เวลานี้ คำวิจารณ์รุนแรงได้เริ่มดังขึ้นกระหึ่มจากทุกสิ่งรอบตัวเธอ เมเรดิธยิ้มกว้างขณะที่เธอพูดอะไรบางอย่างข้างหูเอโลอิส ไม่นานจากนั้น เมเรดิธเดินมา เธอมองมาเดลีนและถอนหายใจออกมา “คุณควินน์ ฉันไม่ได้คิดว่าคุณจะสะเพร่าเหมือนมาเดลีน แม้ว่าทั้งสองจะหน้าตาเหมือนกันทุกประการ!” เมเรดิธล้อเลียนเธอด้วยสายตาแห่งการดูถูก “คุณนายแลงฟอร์ด คุณพูดถูก และนั่นได้มีคนขโมยสร้อยข้อมือของคุณนายไปต่อหน้าต่อตาทุกคนในคฤหาสน์วิทแมนในตอนนั้น แต่มว่า ถึงอย่างนั้นเเล้วผู้หญิงคนนี้ที่คุณกำลังจับตัวไว้อยู่ในตอนนี้ไม่ใช่คนเดียวกับเธอในตอนนั้น แม้พวกเขาทั้งคู่จะดูเหมือนกันก็ตาม” “อะไร? ไม่ใช่เธอ? ฉันจำหน้าเธอได้อย่างแน่นอน!” ผู้หญิงคนนั้นชี้นิ้วไปที่หน้าของมาเดลีน และพูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “คุณนายแลงฟอร์ด ไม่ใช่เธอ” แม่ของเจเรมี่เดินเข้ามาในวงสนทนา เธอเองก็ดูถูกมาเดลีนเช่นกัน “วีล่า ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าเจ้าของร้านมิสเลดี้อย่างคุณจะไปขโมยสร้อยข้อมือของลูกค้า นี่หัวเธอได้รับบาดเจ็บหรือไงกัน?” “เธอไม่ใช่แค่เป็นนักมือเบา แต่เธอยังมีนิสัยชอบขโมยคู่หมั้นของคนอื่นอีกด้วย!” เอโลอิสเสริม เธอกำลังมองมาเดลีนอย่างรังเก