บทที่ 230

เมเรดิธอารมณ์ไม่ดีในช่วงไม่กี่วันมานี้จนใกล้จะระเบิดเต็มที่ เธอไม่คิดว่าจะได้เห็นวีล่า ปรากฏตัวในบ้านของเจเรมี่! นั่นแหล่ะ เมเรดิธไม่สามารถยอมรับภาพอาหารค่ำใต้แสงเทียนที่สวยงามตรงหน้าหรือฉากที่เจเรมี่จับมือของวีล่าไว้อย่างระส่ำระส่ายในขณะที่พยายามจัดการกับบาดแผลของเธอ “มันเป็นเพียงแค่แผลเล็ก ๆ ไม่จำเป็นที่คุณต้องกังวลเลย คุณวิทแมน” มาเดลีนพูดเบา ๆ แล้วดึงมือของเธอกลับ “นี่ถึงมันจะเป็นแผลเล็ก ๆ แต่มันสามารถติดเชื้อได้หากรักษาไม่ดี ฉันจะไปเอาแอลกอฮอล์มาเช็ดให้” เจเรมี่พูดเบา ๆ แล้วลุกขึ้น เมื่อเห็นว่าเมเรดิธเดินตามเขาเข้าไปด้วย เขาเหลือบมองเธอก่อนจะหันไปเพื่อไปเอากล่องยามา “ขอบคุณนะ” มาเดลีนขอบคุณเขาก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้น เธอเงยหน้าขึ้น ขณะที่ต้องการมองเพียงใบหน้าที่มืดมนและเปียกปอนของเมเรดิธ “คุณครอว์ฟอร์ด เราพบกันอีกเเล้วนะคะ” หัวใจของเมเรดิธลุกเป็นไฟขณะที่เธอก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับรอยยิ้มที่แข็งกร้าวบนใบหน้าของเธอ “คุณควินน์ ทำไมเธอถึงมาอยู่ในบ้านคู่หมั้นของฉันได้?” “คู่หมั้น?” มาเดลีนยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ “ถ้าฉันจำไม่ผิด การหมั้นของเธอกับคุณวิทแมน ถือว่ายุติลงแล้ว” “เธอ ..