บทที่ 172

มาเดลีนขึ้นแท็กซี่ที่ข้างทางก่อนจะออกไปทันที ขณะที่เธอมองดูป้ายบนถนนคำว่า “เอพริลฮิลล์” ได้ทำร้ายดวงตาเธอ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าความสะอาดในหัวใจของเธอได้รับความสกปรกแค่ไหน มันสกปรกแค่ไหน ในที่สุดเจเรมี่ที่วิ่งไล่ตามมา จนกระทั่งเขาไม่อาจมองเห็นมาเดลีนอีก เธอหายไปและเขาเห็นเพียงรถคันหนึ่งแล่นไปตามถนนของเอพริลฮิลล์ในระยะไกล ๆ อารมณ์ของเขาดิ่งลงอีกครั้ง จมลงสู่ก้นทะเลที่อยู่ถัดจากเอพริลฮิลล์ ‘เธอจากไปแล้ว ‘เธอจากไปเมื่อสามปีก่อน เขาย้ำเตือนตัวเองอีกครั้ง เพียงแต่เขาไม่เคยยอมรับความจริงนั้นตั้งแต่แรก “เจเรมี่ เกิดอะไรขึ้น?” เมเรดิธรีบวิ่งตามเขาไป โดยไม่เข้าใจการกระทำหรือสีหน้าของเจเรมี่ เจเรมี่เหลือบมองเธอ เสียงของเขาฟังดูห่างเหิน “เข้าไปในรถ” เมเรดิธรีบขึ้นรถ การแสดงของเธอจบลงแล้ว และเธอก็วางแผนเพื่อจะแลกกับมัน “เจเรมี่ วันเกิดของฉันในวันมะรืนนี้ จริง ๆ แล้วฉันค่อนข้างพอใจที่ได้อยู่เคียงข้างคุณ แต่แจ็คก็เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ เขาเริ่มเข้าใจหลายสิ่งหลายอย่าง และฉันกังวลว่าคนอื่นจะเรียกเขาลูกนอกสมรส ดังนั้นเรามาแต่งงานกันเถอะ” ทันใดนั้นเจเรมี่ก็ยกเท้าออกจากแป้นคันเร่งและจ้องมองไปที่