บทที่ 1365

แม่ของไรอันเริ่มมีอารมณ์ฉุนเฉียว เธอยื่นมือออกไปพยายามดึงแขนของเมเดลีนอีกครั้ง แต่เจเรมี่ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ทำอย่างที่ใจหวัง เขาดึงเมเดลีนเข้ามาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเย็นชา “ทำไม? ได้อย่างที่ต้องการแล้วไม่สนใจเรื่องที่สัญญาไว้แล้วงั้นสิ?” เขาพูดอย่างเย็นชา แม่ของไรอันชะงักและรู้สึกกลัวเจเรมี่ขึ้นมาเล็กน้อยจนไม่กล้าพูดอะไรต่อ เธอเริ่มตั้งคำถามกับเมเดลีนอีกครั้งหลังจากเห็นความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในห้องไอซียู “เอวลีน เธออยู่ในนั้นนานมากนะ เธอพูดอะไรกับไรย์ เธอจงใจพูดอะไรบางอย่างที่ไรย์ไม่อยากได้ยินเพื่อกระตุ้นเขา อาการของเขาเลยแย่ลงใช่ไหม? ไม่อย่างนั้นทำไมหมอถึงต้องรีบเข้าไปแบบนั้นล่ะ?” “เอวลีน ฉันไม่คิดว่าเลยว่าเธอจะร้ายกาจขนาดนี้!” นายท่านโจนส์เองก็ตำหนิเมเดลีนด้วยเช่นกัน เจเรมี่รักภรรยาของเขามาก เขาจะปล่อยให้พ่อและแม่ของไรอันโจมตีคนที่เขารักอย่างนี้ต่อไปได้ยังไง แต่เมื่อเขากำลังจะพูด เมเดลีนก็จับมือของเขาเอาไว้ “เจเรมี่” เธอมองเขาด้วยรอยยิ้ม พลางส่ายหน้าเล็กน้อย “ไม่จำเป็นต้องโต้เถียงกับพวกเขา ฉันได้ทำในสิ่งที่ควรทำแล้ว สำหรับผลลัพธ์…” เธอมองเข้าไปใน