บทที่ 1324

เขาเป็นคนที่ทำให้เธอต้องรอนานเกินไปจนเธอถูกไรอันทรมาน และตกอยู่ในสภาพแบบนี้ “พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ผมจะพาคุณกลับไปรอเจเรมี่” เขาเกลี้ยกล่อมเธอในขณะที่ไม่มีทางเลือกอื่น พรุ่งนี้เขาจะพาเธอกลับไปที่เกลนเดล ยังไงเสียที่นี่ก็คือเมืองวาย และคงไม่สบายเหมือนบ้านเกิดของเธอ เมื่อตกค่ำเจเรมี่ก็ลงมือทำอาหารด้วยตัวเอง เมเดลีนเองก็พอใจกับอาหารมื้อนี้มาก และไม่ได้ต่อต้านเขาอย่างก่อนหน้านี้ ทั้งยังยอมกินกุ้งที่เจเรมี่แกะให้อีกด้วย มากไปกว่านั้นรอยยิ้มเล็ก ๆ ก็เริ่มปรากฎบนใบหน้าสวยอีกครั้ง ชั่วขณะหนึ่ง เจเรมี่ก็รู้สึกพอใจกับสภาพปัจจุบันที่เป็นอยู่ เมเดลีนต้องประสบกับความทุกข์ทรมานมาโดยตลอด เธอมีความสุขอยู่จำนวนเพียงน้อยนิดเท่านั้น ทันใดนั้นเขาก็หวังว่าเธอจะได้ใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลเหมือนตอนนี้ หวังว่าเธอจะสามารถมีชีวิตที่สงบสุขได้เสียที เมื่อทานอาหารด้วยกันเสร็จ เจเรมี่ก็เตรียมน้ำอาบให้เมเดลีนก่อนเดินกลับที่ห้องเพื่อเตรียมที่นอนให้เธอ หลังจากนั้น ร่างสูงก็ยืนมองเตียงใหญ่เพียงหลังเดียวในอพาร์ตเมนต์นิ่ง ถ้าสภาพจิตใจของเมดลีนเป็นปกติ เธอจะไม่ต่อต้านเขาอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้... เจเรมี่มั่นใจว่าเขาจะต้