บทที่ 1318

เจเรมี่ตั้งสติแล้วค่อย ๆ อุ้มร่างบางออกมาจากรถ ในขณะที่กำลังพาเมเดลีนออกไปนั้น เขาก็เหลือบไปเห็นชายอีกคนนอนอยู่ที่เบาะคนขับ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนขับรถคันนี้ ทว่าชายหนุ่มก็ไม่สนใจเพราะความกังวลทั้งหมดของเขามุ่งตรงมาที่เมเดลีนซึ่งกำลังหลับอยู่เท่านั้น “อดัม เกิดอะไรขึ้นกับลินนี่? ตอนอยู่ในรถคุณยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับผม” “ไม่ต้องกังวลไป ตอนนี้เธอเพิ่งหลับเพราะผมฉีดยาให้ รวมถึงคนขับด้วย ไม่อย่างนั้นผมคงกลับไปที่วิลล่าเร็วขนาดนั้นไม่ได้ใช่ไหม?” อดัมอธิบายต่อ “คุณพาเอวลีนกลับไปกับคุณก่อน ผมโทรหาตำรวจแล้ว อีกไม่นานพวกเขาจะเข้ามาจับกุมคนขับรถของไรอันคนนี้” ขณะที่พูด อดัมก็หยิบนามบัตรออกมายัดเข้าไปในกระเป๋าเสื้อตัวนอกของเจเรมี่ “นี่คือข้อมูลติดต่อผม หากคุณมีคำถามอะไรสามารถโทรหาผมได้ ตอนนี้ผมต้องกลับไปจัดการเรื่องส่วนตัวบางอย่างก่อน” อดัมหันหลังเดินกลับออกไปอย่างไร้กังวล “อดัม” เจเรมี่หยุดเขาไว้ “ทำไมคุณถึงอยู่กับไรอัน? คุณกำลังทำอะไรกันแน่? ตกลงแล้วคุณเป็นคนยังไงกันแน่?” อดัมหยุดเดินหลังจากฟังคำถามของเจเรมี่ เขายิ้มจาง ๆ แล้วยกยิ้มมุมปากขึ้น “ทุกคนต่างก็มีเรื่องราวของตัวเองที่ไม่สามา