บทที่ 1265

หัวใจของไรอันเต้นแรงเมื่อเห็นสีหน้ากระวนกระวายของสาวใช้ เขากังวลว่าอาจมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเมเดลีน ดังนั้นเขาจึงรีบปัดมือของนาโอมิออกแล้ววิ่งไปทันที แต่ทันทีที่เข้าไปในห้องก็มีเสียงดังโครมคราม และทันใดนั้นแจกันก็ถูกโยนมาตกที่ข้างขาของเขา เศษแจกันที่แตกเกือบกรีดใบหน้าของเขา แต่ไรอันไม่ได้หลบเลย เขาเหยียบเศษแจกันที่แตกและเดินเข้าไปในห้อง เมเดลีนยืนอยู่ข้างหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน อาหารที่สาวใช้เสิร์ฟให้กระจัดกระจายไปทั่ว ขณะที่เลือดสด ๆ หยดลงข้างขาของเธอ มันเป็นเลือดที่ไหลออกมาจากนิ้วเรียวของเธอ เมเดลีนไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย และยังคงยืนตากแดดฤดูร้อนอยู่อย่างนั้นราวกับเป็นรูปปั้น “ออกไป” ไรอันสั่งสาวใช้ทั้งสอง แม้ว่าเขาจะพูดสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา แต่สีหน้ากลับแสดงความอบอุ่นที่ค่อนข้างขัดแย้งกัน สาวใช้ไม่รอช้าและรีบวิ่งออกไปทันที นาโอมิเดินตามหลังไรอันมา แต่ก่อนที่จะทันได้ดูว่าเกิดอะไรขึ้นในห้อง สาวใช้ก็รีบวิ่งออกมาและปิดประตูลง “ข้างในเกิดอะไรขึ้น? ผู้หญิงคนนั้น เอวลีนทำอะไร?” นาโอมิถามด้วยความอยากรู้ สาวใช้เพียงแค่มองนาโอมิและคุกเข่าลงกับพื้นเพื่อทำความสะอาดชิ้นส่วนของแจก