บทที่ 1261

ยิ่งเห็นเข็มฉีดยาเข้าใกล้ตัวมากเท่าไหร่ เมเดลีนก็ยิ่งดิ้นมากขึ้นเท่านั้น เธอยกขาขึ้นเตะชายที่จับเธอไว้อย่างแรง ด้วยยังไม่ทันตั้งตัวชสยคนนั้นจึงถูกเตะออกไปสำเร็จ เมเดลีนใช้จังหวะนี้ในการสะบัดแขนจนหลุดแล้ววิ่งไปที่ประตูห้อง เมื่อไรอันเห็นอย่างนั้นดวงตาของเขาก็มีแววดุดันขณะก้าวเข้าไปคว้าเอวบางไว้อย่างรวดเร็ว “ไรอัน คนเสียสติ! ปล่อยฉันนะ!” “ถ้าผมปล่อยคุณไปก็หมายความว่าเจเรมี่ชนะน่ะสิ คิดว่าผมจะยังปล่อยคุณไปไหม?” เสียงเข้มของไรอันเอ่ยอยู่ที่ข้างหูของเมเดลีนอย่างเนิบช้า เมเดลีนเงยหน้าที่มีดวงตาคู่สวยซึ่งไม่มีแววเกรงกลัวใด ๆ มองเขา “ฉันจะบอกให้นะว่าต่อให้คุณฉีดยาและควบคุมฉัน ฉันก็จะเป็นแค่หุ่นเชิด และไม่มีวันหวั่นไหวเพราะผู้ชายอย่างคุณ ผู้ชายเพียงคนเดียวที่ฉันรักในชีวิตนี้คือ เจเรมี่ วิทแมนเท่านั้น!” ในขณะที่ฟังคำพูดดื้อรั้นและทรงพลังของเมเดลีน ไรอันก็ขมวดคิ้วแน่น เขาไม่ได้พูดอะไรอีกก่อนจะจับคางเรียวให้เผชิญหน้ากับเขา “จัดการซะ” เขาพูดอีกครั้ง ชายทั้งสองเข้ามาคว้าแขนของเมเดลีนอีกครั้ง ไม่ว่าเมเดลีนจะดิ้นรนมากแค่ไหน มันก็ไม่มีประโยชน์อีกแล้ว อดัมเดินเข้าไปใกล้แล้วฉีดยาให้เธอทันที