บทที่ 1220

แต่เมื่อเจเรมี่ตื่นขึ้นและสัมผัสถึงครึ่งหนึ่งของเตียงที่ว่างเปล่า จากนั้นเขาก็รู้สึกใจหาย “ลินนี่?” เขาพยายามมองหาเมเดลีนในห้องเล็ก ๆ แต่ก็รู้ได้ทันทีเพียงกวาดตาครั้งเดียวว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว เจเรมี่รีบอาบน้ำแล้วลงไปชั้นล่าง เมื่อเขาพยายามถามพนักงานต้อนรับ คนที่เป็นหัวหน้าก็ได้ยื่นโน้ตให้เจเรมี่ “คุณตื่นแล้วสินะ แฟนของคุณให้เราส่งโน้ตนี้ให้ค่ะ เธอออกไปเมื่อกลางดึกและทิ้งข้อความนี้ไว้ให้คุณ” เธอจากไปกลางดึก? หัวใจที่จมดิ่งอยู่แล้วของเจเรมี่รู้สึกเย็นชาอย่างยิ่ง เขาหยิบโน้ตมาดูและเห็นข้อความ ‘เจเรมี่ ฉันรักคุณ’ เจเรมี่มองลายมือที่เรียบร้อยของเมเดลีน ตัวอักษรเหล่านั้นยังคงสะท้อนอยู่ในดวงตาและได้สลักลงบนหัวใจของเขาแล้ว เขาจำสิ่งที่เมเดลีนบอกเขาเมื่อคืนนี้แทบจะในทันที “ฉันมีแผนที่จะทำให้ไรอันยอมรับว่าเขาเป็นคนฆ่าลาน่า” ‘โง่จริง ๆ ลินนี่ คุณออกไปหาไรอันเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ และเพื่อชีวิตที่กำลังจะจบลงในไม่ช้าของผมเนี่ยนะ’ เขาเดาได้ทันทีและรู้สึกว่าหัวใจกำลังจมลงสู่ความเจ็บปวด ‘ทำไมคุณโง่แบบนี้นะ ลินนี่? ‘ผมไม่สมควรได้รับมัน’ เจเรมี่โทรหาเมเดลีนทันที ในขณะเดียวกันเขาก็