บทที่ 1183

เมเดลีนรู้สึกอึดอัดแต่ในขณะเดียวกันไม่สามารถบอกได้ว่ามาจากส่วนไหนของร่างกาย “ฉันรู้สึกเวียนหัวน่ะค่ะ” เมเดลีนรู้สึกเซื่องซึมจึงจับมือเจเรมี่เอาไว้ “ช่วยพาฉันกลับห้องหน่อยสิคะ ฉันอยากจะพัก” ขณะที่กำลังพูด เธอก็ค่อย ๆ เผชิญกับความยากลำบากในการหายใจ และใบหน้าที่เห็นตรงหน้าก็ค่อย ๆ พร่ามัวเช่นกัน วินาทีต่อมาเธอก็สลบไป “ลินนี่! ลินนี่!” เจเรมี่ใจเสียมากและอุ้มเมเดลีนที่หมดสติเอาไว้ “ลินนี่!” เขาอุ้มเธอและวิ่งไปที่รถด้วยความรู้สึกกังวล แจ็คสันและลิเลียนได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจึงหันไปมอง คาเลนออกมาจากบ้านเช่นกัน เธอตกใจมากเมื่อเห็นเจเรมี่กระวนกระวายขณะอุ้มเมเดลีนที่หมดสติ “เจเรมี่! เกิดอะไรขึ้นกับเมเดลีน!” “ผมไม่รู้ ผมจะไปส่งเธอที่โรงพยาบาล” หัวใจของเจเรมี่เต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง แต่เขาก็พยายามอย่างที่สุดเพื่อจะสงบสติอารมณ์ “ฝากดูลิเลียนกับแจ็คด้วยนะครับ โดยเฉพาะลิเลียน” ทันทีที่เขาจับพวงมาลัย เขาก็สังเกตเห็นว่ามือของเขาที่จับขาของเมเดลีนเต็มไปด้วยเลือด เขามองกลับไปที่ที่นั่งผู้โดยสารและสังเกตเห็นว่าเมเดลีนสวมกางเกงสีดำ ถ้าใครไม่มองใกล้ ๆ ก็คงจะไม่เห็นว่ากางเกงกำลังเปียกโชกไปด้วยเลือ