บทที่ 1121

ไรอันเพิ่งหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจะดื่ม เมื่อได้ยินเช่นนั้นมือของเขาก็ค้างเติ่งอยู่กลางอากาศ มีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าที่หล่อเหลาและสง่างามของเขา “เจเรมี่ ผมคิดว่าคุณอาจเข้าใจผิด” “งั้นเหรอ?” เจเรมี่ยิ้มกว้าง ใต้ดวงตาสีเหลืองอำพันของเขามีกระแสน้ำที่พร้อมจะทำลายทุกอย่าง “ถ้าไม่อยากให้เข้าใจผิด ก็เอาผู้หญิงของผมคืนมาสิ” ไรอันเข้าใจสิ่งที่เจเรมี่พูด จากนั้นเขาก็จิบน้ำ “แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของคุณจะเปลี่ยนไปมาก แต่คุณยังคงขี้หึงและเอาแต่ใจเหมือนเดิมเลยนะ” “คุณก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้ผมกลายเป็นแบบนี้นี่” เจเรมี่โต้กลับ รอยยิ้มบนใบหน้าของไรอันค้างอยู่อย่างนั้น “ผมคิดว่าคุณคงได้รู้อะไรมามากเลยสินะ แต่ผมว่าคุณคงยังไม่ได้รับข้อมูลที่ครบถ้วนทั้งหมด ยังมีบางสิ่งที่คุณไม่รู้เลย” เจเรมี่เลิกคิ้ว เมื่อเขากำลังจะพูดบางอย่าง เมเดลีนก็กลับมาพอดี “กำลังคุยเรื่องอะไรกันคะ?” เมเดลีนเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเธอก็เดินไปและกำลังจะนั่งลงข้าง ๆ เจเรมี่ แต่แล้วชายหนุ่มกลับลุกขึ้นและจับมือเธอเอาไว้ทันที เมเดลีนมองเขาด้วยความสงสัย “มีอะไรหรือเปล่าคะ?” จากนั้นเจเรมี่ก็โน้มตัวลงมาแล้วกดจูบเธอต่อหน้าไรอัน เมเดลี