บทที่ 984 สำรวจเหมือง

กลุ่มของพวกเขาเดินเล่นไปรอบ ๆ จนถึงเย็น ก่อนจะไปที่ร้านอาหารหรูอีกแห่งเพื่อทานอาหารค่ำ หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ คุณดอนเนลลีก็ถามพวกเขาว่าอยากไปตลาดกลางคืน หรือสถานบันเทิงที่ไหนอีกหรือเปล่า แต่เนลล์ก็ปฏิเสธ เพราะว่าเธอรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย คุณดอนเนลลี่ก็ไม่ได้บังคับ เขาพาเธอกลับไปส่งที่โรงแรม แม้ว่าเขาจะไม่ได้อาศัยอยู่ที่นี่ แต่เขาก็มาที่ประเทศทีอยู่บ่อยครั้ง จนเขามีบ้านเป็นของตัวเองที่นี่ เขาจึงกลับไปพักค้างคืนที่บ้านของเขาเอง หลังจากที่คุณดอนเนลลี่กำลังจะกลับ เนลล์ก็เอ่ยถามขึ้นมาด้วยความสงสัยว่า “เราจะไปที่เหมืองกันเมื่อไหร่คะ?” คุณดอนเนลลี่ยิ้มออกมา "พรุ่งนี้ครับ เพราะว่าเหมืองค่อนข้างอยู่ไกลจากตัวเมือง ถ้าเราออกไปกันตอนนี้ ผมคิดว่าเราคงจะกลับมาไม่ทัน สถานที่ที่อยู่ห่างไกลและความปลอดภัยไม่ค่อยดีนัก ผมเกรงว่ามันจะไม่ค่อยปลอดภัยกับเราที่จะไปที่นั้นในตอนกลางคืนแบบนี้ เราจะไปที่นั่นในตอนเช้าของวันพรุ่งนี้ และกลับมาในตอนกลางคืน” เนลล์พยักหน้า เมื่อคุณดอนเนลลี่กลับไปแล้ว เธอก็ไปที่ห้องแล้วอาบน้ำนอนพักผ่อน เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น คุณดอนเนลลี่ก็ขับรถมารับพวกเขา วันนี้เขาขับรถลีมูซ