บทที่ 968 รู้แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น

เนลล์ยืนอยู่ที่นั่นพร้อมกับจี้หยกในมือของเธอ แต่หัวใจของเธอนั้นรู้สึกหนักอึ้ง หลังจากนั้นไม่นานเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และเดินออกไปข้างนอกพร้อมกับถือจี้หยกนั้นเอาไว้ ในขณะเดียวกัน ณ คฤหาสน์ด้านหลังงานการพนันหิน... ตอนเช้าตรู่ฌอนตระหนักได้ถึงสิ่งหนึ่งว่า เคธี่กำลังกระสับกระส่ายเล็กน้อย เธอกำลังค้นห้องเพื่อหาอะไรบางอย่าง เขาขมวดคิ้วและถามด้วยความสงสัยว่า “คุณกำลังค้นหาอะไรอยู่เหรอ?” “ฌอน จี้หยกของฉันหายไป” ฌอนเริ่มมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป “จี้หยกอะไร?” “จี้ที่ฉันใส่มาตั้งแต่เด็ก ๆ ที่มีลายดอกบัวอยู่ด้านบน” ใบหน้าของฌอนแสดงท่าทางหวาดหวั่น ในขณะเดียวกันเขาก็เริ่มมองหาจี้หยกชิ้นนั้นเช่นกัน ขณะที่เขากำลังมองหาจี้หยกอยู่นั้น เขาก็พยายามที่จะปลอบใจเคธี่ “ไม่ต้องกังวลหรอก ผมจะช่วยคุณค้นหามันเอง คุณลองพยายามนึกถึงครั้งสุดท้ายที่คุณเห็นจี้นั้นสิ หากคุณคิดออก ผมจะไปหามันกับคุณ” เคธี่หยุดค้นหาจี้และเริ่มย้อนความทรงจำของเธอ แต่เธอไม่สามารถคิดอะไรออกได้ถึงแม้ว่าเธอจะคิดมันอยู่นาน เธอส่ายหัว “ฉันไม่รู้ พ่อของฉันให้จี้หยกนี้กับฉัน และฉันก็ใส่มันมาหลายปีแล้ว ฉันไม่เคยถอดจี้นี้ออกเลย เพราะฉะน